ظلم و ستم و نقض حقوق فردى - مدخلی بر انقلاب اسلامی نسخه متنی

ظلم و ستم و نقض حقوق فردى

دو عامل استبداد داخلى و استيلاى خارجى در ايران، دست به دست هم داده، ملت ايران را از بسيارى از حقوق سياسى و اجتماعى خود محروم كردند. استبداد، خود به خود حاكى از فشار و اختناق، خفقان، فقدان آزادى و ارعاب و شكنجه است و به ميزان امنيت سياسى ـ اجتماعى در جامعه، به حقوق ملت و رفتار رژيم با مخالفين خود مربوط مى شود. بدين لحاظ يكى از ريشه هاى مخالفت ملت با رژيم شاه را بايد در همين عوامل جستجو كرد.

فشار و اختناق و ارعاب و شكنجه به طور مكرر در ايران اعمال مى شد و خشونت سياسى شديدى را كه شاه نسبت به مخالفين خود در اين دوره (57 ـ 1342) اعمال كرده بود، رژيم او را از نظر رعايت موازين حقوق بشر در زمره يكى از بدترين

1. حامدالگار، پيشين، ص 32.