شخصيت و نفوذ امام خمينى (رحمه الله)
اغلب محققين بى طرف بر اهميت اين عامل در سرنوشت نهايى انقلاب اسلامى اذعان دارند و اين همه، به دليل شخصيت و نفوذ امام خمينى (رحمه الله) بود. از اين نظر يكى از عوامل مهّم در روند انقلاب اسلامى ايران، امام (رحمه الله) بود كه بهواسطه نفوذ كلام و نيز مقام روحانى و معنوى اش تأثير فوق العاده اى بر عكس العملهاى مردم داشت. امام علاوه بر اين كه يك مرجع تقليد بود كه به لحاظ شرعى و دينى مطاع اكثريت ملت ايران بود، يك مقتداى سياسى و فرمانده انقلاب بود كه همه نيروهاى مبارز و انقلابى، حتى آنهايى كه به مقام مذهبى امام بى توجه بودند، از ايشان تبعيت مى كردند. مجموعه اين دو، از امام شخصيت بانفوذ و مقتدرى ساخته بود كه قادر بود در عرض چند دقيقه ميليونها ايرانى را به خيابانها و تظاهرات بكشاند. به همين دليل شخصيت و نفوذ امام خمينى ; و جايگاهش در ايران براى دولت هم به طور كامل شناخته شده بود و نفس وجود و حضور ايشان مهمترين خطر براى رژيم به حساب مى آمد. در سخنرانى عصر روز عاشورا (13 خرداد 1342)، اين1. منوچهر محمدى، پيشين، ص 127 و نيز بازرگان، پيشين، ص 24.