سانسور و كنترل مطبوعات و انتشارات
مسأله ديگرى كه در ارتباط مستقيم با حقوق و آزاديهاى اجتماعى است، مطبوعات است. سانسور و كنترل در مطبوعات ايران يك امر بديهى بود; مطبوعات فقط اعمال رژيم را توجيه كرده، از مخالفين و حوادث و جريانات سياسى واقعى اسمى به ميان نمى آوردند. قسمت اعظم مطالب روزنامه ها به اخبار خاندان سلطنت و عكسهاى شاه و اعوان و انصار آنها و شرح مسافرتها و ميهمانان عاليقدرشان! مربوط بود. سردبيران روزنامه ها سعى داشتند چيزى بنويسند كه مشكل و درد سر ايجاد نكند. مطبوعات ملزم بودند سرمقاله، عكس و نقاشى روى جلد مجله را قبل از چاپ به فرماندارى نظامى ببرند تا پس از بازبينى و بازخوانى مراحل مميّزى را بگذراند. (4)1. همان، ص 152. 2. همان، ص 154. 3. سيّد جلال الدّين مدنى، پيشين، ص 157. 4. «درس و نكته هاى شنيدنى و خواندنى در تاريخ مطبوعات ايران»، مجله سروش، سال بيستم، شماره 885 (19/2/77)، ص 37، اين مقاله، خلاصه اى از تحقيق مفصل، «پژوهشنامه تاريخ مطبوعات ايران» است كه در سال 1376 انجام شده است.