امام خمينى (رحمه الله) و نفى سلطنت - مدخلی بر انقلاب اسلامی نسخه متنی

امام خمينى (رحمه الله) و نفى سلطنت

در شرايطى كه لايحه انجمنهاى ايالتى ـ ولايتى تصويب مى شد، امام خمينى (رحمه الله) مخالفت و مبارزه خود را عليه رژيم آغاز كرد و وقتى كه از اندرز و نصيحت نتيجه نگرفت و فاجعه فيضيه در فروردين ماه 1342 رخ داد، با حمله مستقيم و بىواسطه به رژيم، سنّت تقيّه را شكست و فتواى تاريخى خود را در حرمت تقيّه و وجوب اظهار حقايق «ولو بلغ مابلغ» صادر كرد. (1) با اين كه امام (رحمه الله) در سخنرانيها و اعلاميه هاى خود، ابتدا روى قانون اساسى و مشروطه احتجاج مى كردند، (2) اين امر هم به منظور به حركت درآوردن و به مبارزه واداشتن همه مخالفان شاه بود و هم اين كه همان گونه كه خود به صراحت فرمودند، يك جدال احسن بود و امام (رحمه الله) مى خواست با منطق خود رژيم با آن برخورد كند. بدين لحاظ در

1. نامه امام در پاسخ علماى تهران، مورّخه 23/1/1342. رجوع شود به: صحيفه نور، ج 1، ص 74. 2. حميد روحانى، پيشين، مجلّد اوّل، ص 158.