امام خمينى (رحمه الله) و نظريه ولايت فقيه - مدخلی بر انقلاب اسلامی نسخه متنی

امام خمينى (رحمه الله) و نظريه ولايت فقيه

امام (رحمه الله) در ابتداى بحث ولايت فقيه خود، با اشاره به اين كه «ولايت فقيه» از موضوعهايى است كه تصوّر آن موجب تصديق مى شود و احتياجى به دليل و برهان ندارد، اوضاع سياسى ـ اجتماعى مسلمانان و حوزه هاى علميه را عاملى مى داند كه: موجب شده ما امروز بر «ولايت فقيه» على رغم بديهى بودن، برهان اقامه كنيم. (4) توضيح اين امر خيلى ساده است; و امام (رحمه الله) در شرايطى مى خواست اين بحث را مطرح كند كه چهارده قرن از تشكيل واقعى حكومت اسلامى بطور عينى و عملى

1. سيّدحميد روحانى (زيارتى)، نهضت امام خمينى (رحمه الله) ، ج2 (تهران: واحد فرهنگى بنياد شهيد با همكارى سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامى، چاپ اول، 1364)، ص 494; و نيز: محمّدحسن رجبى، پيشين، ص 292. 2. براى بحث مفصّل پيرامون درسهاى «ولايت فقيه» و نحوه انتشار و توزيع آن و عكس العملهاى متفاوت، مراجعه شود به: روحانى، همان، صص 507 ـ 494. 3. همان، ص 509. 4. امام خمينى (رحمه الله) ، ولايت فقيه و جهاد اكبر، ص 5.