مدخلی بر انقلاب اسلامی نسخه متنی

هم بپاشد و ديگر به دوران اقتدار گذشته باز نگردد.

ماهيت الحادى و اساس مادى حزب توده با طبيعت جامعه ايران و اعتقادات مذهبى مردم در تضاد بود (1) و هيچ سنخيت و پايگاه فرهنگى و مقبوليت مردمى نداشت و كسانى هم كه در ايران به دنبال گرايش هاى ماركسيستى بودند در اصل به دنبال اصلاحات سياسى ـ اجتماعى، به اين مرام روى آورده بودند و بيشتر جنبه هاى ظلم ستيزى ماركسيسم مورد نظرشان بود. به همين دليل، از طرح و تبليغ مبانى عقيدتى الحادى آن، يا بى اطلاع بودند و يا بر اساس ملاحظات مذهبى از طرح آنها خوددارى مى كردند. (2)

اين عوامل، به اضافه قدرت مطلقه و خفقان آور حكومت و موج قلع و قمع حزب توده و نيز مجموعه عملكرد ضعيف و بى تحركى و سياست تسليم طلبانه آن در مقابل كودتاى 28 مرداد، سبب شد كه حزب توده محبوبيّت خود را در ميان روشنفكران و جريان هاى راديكال از دست بدهد (3) و چراغ آن به افول گرايد.