مدخلی بر انقلاب اسلامی نسخه متنی

سرانجام، امام خمينى (رحمه الله) پس از آماده شدن مقدّمات، نظر خود را پيرامون فلسفه و ابعاد حكومت اسلامى كه قبلاً بطور پراكنده اظهار كرده بودند، با دلايل عقلى و نقلى، طى 12 جلسه درسى بيان كردند كه با استقبال مواجه شد و بلافاصله به زبانهاى فارسى و عربى و انگليسى منتشر گرديد. امام در تاريخ 1/11/1348 با اين استدلال كه انسان بزرگ و متفكّر در هر شرايطى طرح و نقشه مى كشد تا در فرصت مناسب اجرا كند يا ديگران پس از وى اجرا كنند و اين اساس خيلى از نهضتهاست، بحث حكومت اسلامى را تحت عنوان «ولايت فقيه» در مسجد شيخ انصارى نجف آغاز كردند; (1) كه بعد از طرح اين بحث، نوارهاى آن بسرعت پياده و در جزوه هاى كوچك چاپ و تكثير و توزيع شد و حتّى در مراسم حجّ همان سال (1389 هـ .ق) در مكّه توزيع گرديد و از طريق حجّاج به ايران هم رسيد و بازتاب وسيعى در ايران و ساير كشورهاى اسلامى گذاشت (2) و حتّى در نجف اشرف شايع كردند كه «از طرف هواداران خمينى، حزب حكومت اسلامى تشكيل شده است». (3)