مدخلی بر انقلاب اسلامی نسخه متنی

الف ـ رسالت گسترش اسلام: از نظر قرآن، آيين اسلام جهان شمول و جاودانه است و رسالت گسترش آن بر عهده همه مسلمانان نهاده شده است. از اين ديدگاه، هدف و آرمان همه حركتهاى سياسى جامعه اسلامى بايد معطوف به پيروزى نهايى اسلام و رسيدن به هدف متعالى آن باشد. (1) بر اساس همين رهنمود قرآنى، مجاهدتها و تلاشها و ايثارهاى فراوانى در طول تاريخ از سوى مسلمانان براى گسترش مكتب اسلام صورت گرفته كه با محتوا و آرمانهاى اسلامى بوده و محرك عمده آنها، عقيده و ايمان به مكتب اسلام و پيروى از قرآن بوده است.

زيرا مسلمان نمى تواند نسبت به گسترش دين و عقيده اش بى تفاوت باشد و براى انجام اين وظيفه در برخى موارد مبارزه و انقلاب ضرورت مى يابد. پيامبر گرامى اسلام براى ايفاى اين وظيفه الهى و در مقابله با سنگ اندازيهاى كفار در طول 23 سال رسالت خود، دهها جنگ كوچك و بزرگ را سازماندهى و يا رهبرى كرد و همين نشان مى دهد كه در اسلام راه مبارزه بسته نيست و وقتى شرايط ايجاب كند، مبارزه اجتناب ناپذير است.

بر همين اساس در مورد انقلاب اسلامى نيز مى توان در كنار شرايط زمانى و مكانى و ديگر عوامل و شرايط سياسى ـ اجتماعى، سرچشمه و ريشه قيام سراسرى مردم را ايمان به مكتب اسلام، اعتقاد به قرآن و پيروى از عملكرد و سيره پيامبر (صلى الله عليه وآله) وائمه (عليهم السلام) دانست. (2) ايمان، آن گونه كه قرآن ترسيم مى كند، نمى تواند عقيده ذهنى مجرد باشد و هرگز از حركت سياسى در جهت آرمانها و هدفهاى قرآنى جدا نيست.

ب ـ جامعيت اسلام: كليت و جامعيت مكتب اسلام بدين معناست كه اسلام برنامه و طرحى براى تنظيم زندگى بشرى، ضامن عدالت، صلح، امنيت و آزادى است و برپايى نظام سياسى ـ اجتماعى بر مبناى اسلام، جزيى از اعتقاد به جامعيت اسلام محسوب مى شود كه مبارزه در اين راه از بارزترين ابعاد جهاد در راه خدا و تجلّى ايمان و اعتقاد است و از ديدگاه قرآن، چنين اعتقادى فقط در عمل ظاهر مى شود; زيرا

1. همان، ص 81 ـ 82.

2. ر. ش. به: همان، ص 59 ـ 62.