مدخلی بر انقلاب اسلامی نسخه متنی

جهادى ملت ايران جداى از اين كه ريشه در اسلام و مكتب تشيع دارد، جزئى از هويت ملّى ايرانيان است كه حتى مى توان در دوره قبل از اسلام هم آن را سراغ گرفت.

ملّت ايران، در ذات يك ملت انقلابى است و در طول تاريخ همواره به عنوان ملتى شجاع، غيور، فداكار و اهل مبارزه و تلاش مطرح بوده است. ضرب المثل عاميانه «صورت خود را با سيلى سرخ نگهداشتن» اشاره اى است به همين روحيه غالب ايرانيان.

ملت ايران در طول تاريخ مورد تهاجمات و تجاوزات زياد قرار گرفته ولى نه اصالت و هويت خود را از دست داده و نه هيچ گاه در دوره جديد مستعمره و تحت الحمايه رسمى هيچ قدرت و ابرقدرت بيگانه اى بوده است كه نمونه اى از روح آزادگى و تحمل ناپذيرى ظلموستم و اجبار است. اين كه ملت ايران براحتى حاضر است براى رسيدن به اهداف معمولى و كوچك، بهايى گران بپردازد و با ايثار جان به مطلوب خود برسد، نمادى از همين روح انقلابى است.

از اين نظر، انقلاب و مبارزه كردن و در مقابل ظلموستم و زورگوييهاى بى منطق سرتسليم فرود نياوردن، بخشى از هويت ملت ماست. وقتى انقلابى به عظمت و بزرگى انقلاب اسلامى برپا مى كنند و تا آخر برآن پاى مى فشارند و مصمم مى شوند كه پاى همه مشكلات و دردسرهاى آن بايستند، نبايد تعجب كرد. وقتى با آن همه شهيد و مجروح و فشارها و محدوديتها، با دست خالى به جنگ توپ و تانك و مسلسل در خيابانها مى رفتند، براى ملت ايران چيزى خارق العاده و غير معمول نبود، بلكه كاملاً طبيعى بود و اين بار نيز ملت ايران، يكى از پرونده هاى سابقه خود را مرور مى كرد و باز مى آفريد.

به عبارت ديگر، ملت ايران براى ورود به صحنه انقلاب و مبارزه، سابقه درخشان انقلابى خود را نيز به عنوان آينه اى شفاف در مقابل داشت و از آن مدد مى جست. ملت ايران از اين نظر، يك ملت «سابقه دار» است كه پرونده اى قطور از قيامها و مبارزات استقلال طالبانه و آزادى خواهانه دارد و در بررسى ريشه هاى انقلاب اسلامى بايد به اين سابقه هم توجه داشت و سپس حكم صادر كرد.