دين برگزيده
«رضيت» از ماده رضي است. رضي به معناي موافقت و تمايل داشتن نسبت بهچيزي ميآيد[1]. بسياري از مفسّران آن را به معناي اختيار و برگزيدن دانستهاند[2].«اسلام» از ريشه سلم مقابل خصومت و به معناي موافقت شديد ظاهري و باطني است، به گونهاي كه هيچ خلاف و اختلافي وجود نداشته باشد[3].واژه اسلام كه به معناي تسليم و فرمان برداري است، دو مصداق دارد:
1. شريعتي كه حضرت محمد بن عبداللهصلي الله عليه و آله و سلم مأمور ابلاغ و تبليغ آن بود؛ به همين اعتبار پيروان آن حضرت را مسلمان مينامند، چنان كه شريعت حضرت موسي بن عمران(عليهالسلام) را يهود و پيروان او را يهودي، شريعت حضرت عيسي بن مريم(عليهالسلام) را مسيح يا نصراني و پيروان او را مسيحي يا نصراني ميگويند. مصداق بارز واژه اسلام همين است.2. قدر جامع و مشترك همه اديان الهي كه همان دين پذيرفته شده در نزد خداي سبحان است؛ (إن الدّين عندالله الإسلام)[4] و جز آن از كسي پذيرفته نميشود؛ (ومن يبتغ غير الإسلام ديناً فلن يقبل منه و هو في الاخرة من الخاسرين)[5]. سرّ اين تعبير و تسميه آن است كه خطّ كلي همه اديان و قدر جامع آنها تسليم، انقياد و فرمان برداري در برابر خداي سبحان و فرامين او است. در آيه مورد بحث معناي يكم مراد است.
[1] ـ موافقة الميل بما يجري عليه و يواجهه (التحقيق، «رضي» ). [2] ـ ر.ك: تفسير أبي السعود و كشاف، ذيل آيه. [3] ـ هو ما يقابل الخصومة و هو الموافقة الشديدة في الظاهر و الباطن بحيث لايبقي خلاف في البين (التحقيق، «سلم» ). [4] ـ سوره آلعمران، آيه 19. بيترديد دين در نزد خدا اسلام است. [5] ـ سوره آل عمران، آيه 85. كسي كه غير از اسلام دين ديگري برگزيند، هرگز از او پذيرفته نخواهد شد و در آخرت از زيانكاران خواهد بود.