اصلاح منزل آخرت - شمیم ولایت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شمیم ولایت - نسخه متنی

عبدالله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آن حضرت به امام حسن(عليهم‌السلام) يا به ابن حنفيّه مي‏فرمايد: پيشينيان را بنگر، اگر خوب بررسي كني، مي‏بيني كه آنان از دوستان خود جدا شده و به ديار غربت رفته‏اند؛ «فإنّكَ تَجدهم قَدِ انتقَلوا عن الأحِبّة وحَلُّوا دار الغُربة».

درگورستان كسي با ديگري مأنوس نيست، و انسان مهمان اعمال خويشتن است و از همگان بريده و همه از وي بريده‏اند، و تنها با اخلاق، عقايد، اعمال و خاطرات خود دمساز است. قرآن كريم مي‏فرمايد: شما يكايك و به تنهايي به سوي ما باز مي‏آييد، بدان گونه كه ابتدا شما را آفريديم؛ (وَلَقد جِئْتُمونا فُرادي كَما خَلَقْناكُم أَوّلَ مَرّةٍ)[1].

حضرت علي (عليه‌السلام) در ادامه مي‏فرمايد: آن‏چنان بينديش و بپندار كه گويا در آينده نزديك، تو نيز مانند يكي از آنان خواهي بود كه دوستانت را رها كرده، به ديار غربت سفر كني، بينديش كه چه بايد بكني؛ «وكَأنّك عن قليلٍ قدْ صِرْت كَأحدِهم».

معناي سخنان فوق ترك وظيفه، منزوي شدن و رهبانيت پيشه كردن نيست، زيرا در همين نامه آمده است كه مسايل مردمي را براي رضاي خدا انجام بده، و نيز در روايات آمده است كه اگر كسي مشكل ديگري را حل كند، خدا از آن سرور و نشاطي كه در قلب انسان شايسته‏اي ايجاد كرده ،موجود لطيفي مي‏آفريند كه انسان با ديدن او مسرور مي‏شود، از او مي‏پرسد تو كيستي؟ مي‏گويد: من همان سروري هستم كه در قلب برادر مؤمن خود ايجاد كردي[2].

اصلاح منزل آخرت

امير مؤمنان(عليه‌السلام) مي‏فرمايد: آن‏جا را كه بايد پس از مردن بروي و بيارمي، به نحو شايسته‏اي بياراي؛ «فأصلح مَثواك»[3].

حضرت درباره عمل و تلاش در راه آن مي‏فرمايد: تا زنده‏ايد و دفتر عمل باز است بكوشيد، تا زماني كه سفره توبه گشاده است و انسان روگردان به استفاده از آن دعوت مي‏شود، تلاش كنيد، تا آن‏جا كه افراد بد عمل و تبه كار را مهلت مي‏دهند، به اميد آن‏كه اساءه او به احسان، و گناه او به ثواب تبديل گردد، قبل از آن‏كه اجل فرارسد و باب توبه بسته شود و برنامه فرشته‏هاي نويسنده اعمال به پايان رسيده، صعود كنند و انسان از اين جهان به عالم ديگر منتقل شود، بكوشيد؛

[1] ـ سوره انعام، آيه 94.

[2] ـ اصول كافي، ج 2، ص 190.

[3] ـ نهج‏البلاغه، نامه 31.

/ 753