مبدأ فاعلي وحدت - شمیم ولایت نسخه متنی

مبدأ فاعلي وحدت

اتحاد دل‏ها و هماهنگي جان‏ها در گرو مسايل اقتصادي و ديگر شؤون مادي
نيست، زيرا دل يك امر غيرمادي است و مرهون ماديات نبوده، با ابزار مادي جذب نمي‏شود. از اين رهگذر است كه قرآن كريم پيوند و انسجام دل‏ها را در اختيار خداوند دل‏آفرين دانسته است و راهي براي انسجام آن‏ها جز از طريق عنايت خداوندي ممكن نمي‏داند.

خداي سبحان در قرآن كريم به پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم مي‏فرمايد: (و ألّف بين قلوبهم لو أنفقت ما في الأرض جميعاً ما ألّفتَ بين قلوبهم ولكنّ الله ألّف بينهم إنّه عزيز حكيم)[1]؛ و خدا ميان دل‏هايشان اُلفت انداخت كه اگر آن‏چه در روي زمين است، همه را خرج مي‏كردي، نمي‏توانستي بين دل‏هايشان اُلفت برقرار كني، ولي خدا بود كه ميان آنان اُلفت انداخت، زيرا او تواناي حكيم است.

در جاي ديگر خداي سبحان مي‏فرمايد:

(و اعتصموا بحبل‏الله جميعاً و لاتفرّقوا و اذكروا نعمت‏الله عليكم إذ كنتم أعداءً فَألّف بين قلوبكم فأصبحتم بنعمته إخواناً... )[2]؛ و همگي به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمت خدا را ياد كنيد؛ آن‏گاه كه دشمنان يك‏ديگر بوديد و خدا ميان دل‏هاي شما اُلفت انداخت تا به لطف او برادران هم شديد....
حاصل آن‏كه مبدأ فاعلي تأليف قلوب و ايجاد وحدت ذات اقدس اله است، نه غير او.

[1] ـ سوره انفال، آيه 63.

[2] ـ سوره آل عمران، آيه 103.