ظهور رحمت علي(عليه‌السلام) در قيامت - شمیم ولایت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شمیم ولایت - نسخه متنی

عبدالله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

(...ولا يكلّمهم الله ولاينظر إليهم يوم القيامة... )[1]؛ هر چند كه عالَم محضر اوست و چيزي از ديد قاهرانه خداوند مخفي نيست؛ (...إنّ الله علي كلّ شي‏ءٍ شهيد)[2].

عمده‏ترين چيزي كه سبب مي‏شود، انسان مورد نظر تشريفي و تكريمي معصومين(عليهم‌السلام) قرار گيرد، آن است كه وقتي پرونده اعمال ما به دست آن‏ها مي‏رسد، مايه خوشحالي و رضايت آنان را فراهم كند؛ يعني مملوّ از اعمال صالح باشد و خالي از اعمال طالح و زشت. در اين صورت است كه آنان خوشحال مي‏شوند و در حق چنين انسان صالحي دعا مي‏كنند و به ديده رحمت و عطوفت به او مي‏نگرند.

ظهور رحمت علي(عليه‌السلام) در قيامت

قيامت جلوه‏گاه ديگر رحمت اميرمؤمنان(عليه‌السلام) است كه در آن محشر عظيم به صورت شفاعت از قاصران و برخي مقصران ظهور مي‏كند.
همان‏طور كه رحمت اِلهي در دنيا عام است و در قيامتْ مخصوص مؤمنان است، شفاعت اميرمؤمنان(عليه‌السلام) نيزكه مظهر رحمت اِلهي است، شامل كساني خواهد شد كه مؤمن از دنيا رفته باشند، هر چند كه در دنيا رحمت و عطوفت او همگان را شامل مي‏شود.

پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم مي‏فرمايد: روز قيامت من شفاعت مي‏كنم و پذيرفته مي‏شود و نيز علي(عليه‌السلام) شفاعت مي‏كند و قبول مي‏شود و هم‏چنين اهل بيت من(عليهم‌السلام) شفاعت مي‏نمايند و پذيرفته مي‏شود؛ «إنّي لأشفع يوم القيامة فأُشفّع ويشفع عليٌّ فيشفّع ويشفع اهل بيتي فيشفّعون»[3].

[1] ـ سوره آل‏عمران، آيه77.

[2] ـ سوره حج، آيه17.

[3] ـ بحارالأنوار، ج8، ص43.

/ 753