زهد پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم - شمیم ولایت نسخه متنی

هم‏نشيني با هواپرستان،
ايمان را به دست فراموشي مي‏سپارد و موجب حضور شيطان مي‏شود.
كسي كه در مجلسي بنشيند و در آن علمي فرا نگيرد، حق آن مجلس را ادا نكرده است و به همان نسبت از خدا دور شده است.

بنابراين، در ديد و بازديدها و جلساتي كه سود علمي و معنوي ندارد، بايد نشست‏ها كوتاه شود. البته اگر جلسه عالمانه باشد و در آن مسايل علمي و سودمند مطرح شود، انسان هر چه بنشيند رواست.

زهد پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم

اولياي اِلهي دل به معشوق ماندني سپرده‏اند و به دنيايي كه مانند سرابْ زايل‏شدني است، بي‏رغبت و از آن گريزانند.
پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم كه خاتم و اشرف پيامبران و برترين معلّم الهي است، و شريعت او كامل‏كننده دين حق است، چنان به دنيا بي‏رغبت بود و آن را تحقير كرد كه اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) در وصف آن مي‏فرمايد:

پيامبر آبروي دنيا را برد و آن را بسيار تحقير كرد و در پيش ديگران خوارش شمرد. آگاه بود كه خداوند براي احترام او با اختيار، دنيا را از وي گرفت و آن را به غير او، به دليل كوچكي‏اش گشاده ساخت. او ياد و نام دنيا را از صحنه دل زدود و مظاهر زينت‏هاي آن را از حوزه ديدگانش دور ساخت تا بدان آلوده نشود و سرانجام خويشتن را از قيد و بند و زخارف دنيا آزاد ساخت؛
قد حقّر الدنيا وصغرها وأهون بها وهوّنها وعلم أن الله زواها عنه اختياراً وبسطها لغيره احتقاراً فأعرض عنها بقلبه وأمات ذكرها عن نفسه وأحبّ أن تغيب زينتها عن عينه لكيلا يتّخذ منها رياشاً أو يرجوَ فيها مقاماً[1].

[1] ـ نهج البلاغه، خطبه 109.