اين اختلاف پس از ظهور حقّ و واقع است و بر اثر ظلم و هواي نفس پديد ميآيد. دو صاحب نظر، اگر پس از تبادل نظر و روشن شدن حقّ براي آنان به وسيله عقل يا وحي پيروي شيطان و هواي نفس كرده، در برابر حقّ ايستادند و اختلاف كردند، اختلافشان مذموم و براي از بين بردن حق و اِحقاق باطل است، نظير آنكه كسي بخواهد، پس از هماهنگي دو كفّه ترازو با «تطفيف» و كم فروشي نيرنگ بزند و بين دو كفه اختلاف ايجاد كند.