يادسپاري نكات مهم - شمیم ولایت نسخه متنی

حمل عرش الهي؛ (الّذين
يحملون العرش... )[1] و آوردن وحي؛ (نزل به الرّوح الأمين * علي قلبك... )[2] و (...فإنّه نزّله علي قلبك بإذن اللّه...)[3].

يادسپاري نكات مهم

يكم

اوصافي كه به موجود ممكن (مانند انسان) نسبت داده مي‏شود، از ذات و حقيقت او بيرون است، چون قابل سلب است، مثلاً انسانْ گاهي عالم، قادر، كاتب و... است و گاهي نيست.

هم‏چنين خود اين اوصاف با يك‏ديگر تفاوت دارند، چنان‏كه علم غير از قدرت است. بنابراين، انسان بعد از اتصاف به اوصاف كمالي، در حقيقت مجموعه‏اي مركب از ذات و برخي صفات است.

صفات فعل خدا نيز اين‏گونه است، چون اين صفات از فعل خدا انتزاع مي‏شود و بيرون از ذات اوست. از اين‏رو، خداوند گاهي به صفتي خاص متّصف مي‏شود و گاهي نمي‏شود، مثلاً گاهي رازق و خالق است و گاهي نيست.

نيز صفات فعلي خداوند غير يك‏ديگرند، نه عين هم. هنگامي كه به فعلي معين از افعال اِلهي (مثلاً ايجاد يك ساقه گندم) نگاه مي‏كنيم، از زواياي مختلف خدا را به صفات گوناگون متّصف مي‏كنيم؛ از يك زاويه، او را به خالقيّت و از زاويه ديگر، به وصف رازقيّت متصف مي‏كنيم و چون زواياي ديد (منشأهاي انتزاع) فرق مي‏كند، صفاتي كه از اين زواياي مختلف انتزاع مي‏شود، با يك‏ديگر فرق خواهند داشت.

[1] ـ سوره غافر، آيه 7.

[2] ـ سوره شعراء، آيات194 ـ 193.

[3] ـ سوره بقره، آيه97.