لطفا منتظر باشید ...
قرآن و اختلاف مقدّس و نا مقدّس
قرآن كريم در آيه (كان الناس أمّةً واحدةً فبعث اللّه النّبيّين مبشّرين ومنذرين وأنزل معهم الكتاب بالحقّ ليحكم بين الناس فيما اختلفوا فيه و ما اختلف فيه إلّاالذين أُوتوه من بعد ما جأتهم البيّنات بغياً بينهم... )[2]، اختلاف ممدوح را تلويحاً و اختلاف مذموم را تصريحاً ذكر كرده است.خداي سبحان در آغاز اين آيه ميفرمايد:مردم گروه واحدي بودند و زندگي ساده و بسيطي داشتند. سپس بر اثر پيشرفت علم و صنعت، در تشخيص حقّ و باطل و تبيين مصالح و مفاسد اختلاف كردند. اين اختلاف تلويحي، چون پيش از آمدنِ انبيا و كتاب بوده، ممدوح است. سپس خداي سبحان پيامبران را مبعوث كرد و كتاب الهي را به همراه آنان نازل كرد تا به اختلافات آنان پايان دهند: (...فبعث اللّه النّبيّين مبشّرين و منذرين وأنزل معهم الكتاب بالحقّ ليحكم بين النّاس فيما اختلفوا... ). از اين تعبير استفاده ميشود كه وِزان آيه چنين بوده است: «كان الناس أمّةً واحدةً ثمّ اختلفوا فبعث... »، چنانكه قرينه داخلي و خارجي نيز اين برداشت قرآني را تأييد ميكند.[1] ـ سوره آل عمران، آيه 105. [2] ـ سوره بقره، آيه 213.
