از جملة معجزات آن بزگوار همين قرآن كريم است كه تا روزگار باشد اين كتاب هم باقى است و آن حضرت با اين كتاب، سخن وران عرب، و فصحاء خلق را بمبارزه طلبيد و با صداى بلند كسانى را كه در حقانيت اين كتاب شك داشتند به آوردن مثل اين كتاب و يا ده سوره مثل آن، و بلكه يك سوره مثل سورههاى قرآنى دعوت مينمود و خطاب به آنها فرمود:لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً.(1)اگر جنّ و انس گرد هم آيند كه مثل اين قرآن را بياورند نتوانند هر چند كه بعضى يار و مدد كار بعض ديگر شوند.و اين را از باب اينكه آنها عاجز از اين كار هستند فرمود: و آنها هم عاجز گشتند، و ميبينيم كه آنها خود را در معرض كشتن درآوردند و فرزندان و زنانِ خود را در معرض اسارت قرار دادند، ولى از اينكه با اين كتاب به معارضه پردازند، و يا در شيوائى آياتِ آن كوچكترين خدشهاى وارد آورند عاجز بودند، و جز اينكه اين كتاب را سحرى كه اثر ميكند، و يا سحرى پيوسته و مستمر است بدانند سخن ديگرى نداشتند.ميگويم قرآن از چند جهت معجزه است، و تنها اعجاز بلاغى آن نيست، و ما در كتابِ خود بنام (علم اليقين) بتفصيل ساير معجزاتِ قرآن را برشمردهايم.