آدابِ ساعاتِ اوّل روز - راه نجات نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

راه نجات - نسخه متنی

ملا محسن فیض کاشانی؛ مترجم: رضا رجب زاده

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آدابِ ساعاتِ اوّل روز

و آنچه كه بايد در ابتداءِ روز انجام دهى صدقه است بهراندازه كه برايت امكان داشت هرچند مبلغى اندك باشد زيرا صدقه بلا را دور مى سازد و خداى تبارك و تعالى بواسطة آن تو را از شّر آنچه كه در آن روز مقدّر گشته محافظت مي‌نمايد، هم چنين مستحب است كه صبح گلاب بصورتت بزنى تا در آن روز از فقر و سختى ايمن باشى، هم چنين خوردن بيست و يك دانه مويزقرمز، موجب ايمنى از مرگ است. بعد به نيت اينكه بر عبادت و بندگى حق تعالى توانا باشى با رعايت آداب و ادعيه به تغذية خود مي‌پردازى ابتدا دستهايت را مي‌شوئى، و دو زانو بر سر سفره مي‌نشينى، و از هر غذائى و بلكه هر ظرفى كه خواستى ميل كنى بسم الله و الحمد الله مي‌گوئى. و در ابتداء كه بر سر سفره نشستى مي‌گويى:

اَلْحَمْدُ اللهِ الَّذِى يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ وَ يُجِيْرُ وَلا يُجارُ عَلَيْه وَ يَستَغْنِى وَ يَفْتَقِرُ اِلَيْهِ، اَللَّهُمَّ لَكَ اَلْحَمْدُ عَلى ما رَزَقْتَنا مِنْ طَعامٍ و اِدامٍ فِى يُسْرٍ وَ عافِيَةٍ مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَلا مَشَقَّةٍ بِسْمِ اللهِ خَيْرِ الاَسْماءِ، بِسْمِ الله رَبَّ الاَرْضِ وَ السّماءِ، بِسْمِ اللهِ الَّذِى لا يُضّرُ مَعَ اْسِمِهِ شَيءُ فِى الاِرْضِ وَلا فِى السَّماءِ وَ هُوَ السَّمْيعُ الْعَلِيْمُ اَللّهُمَّ اَسْعِدنى فِى مَطْعَمِى هذا بِخَيْرٍ وَاَعِذنِى مِنْ شَرِّهِ وَ امْتِعْنِى بِنَفْعِهِ وَ سَلِّمِنى مِنْ ضَّرِهِ.

و در اثناء صرف غذا پيوسته حمد خداى سبحان مي‌كنى، و با نمك شروع مي‌كنى و با آن نيز به صرف غذا پايان مي‌دهى ويا سركه، و در يك روز دو مرتبه گوشت مخور، و بهتر است كه در هر سه روز يك مرتبه گوشت بخورى، و بيش از چهل روز هم تركِ خوردن گوشت منما، و ريزه‌هاى گوشتى كه باستخوان چسبيده از آن برمگير، بلكه براى حيوانات چيزى برآن باقى بگذار، و نشستن بر سر سفره را طولانى گردان، و لقمه‌ها را كوچك برگير و غذا را پس از جويدن كامل فرو ده، و به چهرة كسانى كه بر سر سفره نشسته‌اند منگر، و انگشتان و ظرف غذا را پس از صرف غذا پاك نما و بعد از فراغتِ از صرفِ غذا مي‌گوئى:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِى اَطْعَمَنا فِى جائِعِيْنَ وَ سَقانا فِى ظَمْآنِيْنَ وَ كَسانا فِى عارِيْنَ، وَ هَدانا فِى ضالّيْنَ وَ حَمَلْنا فِى راجِلْينَ وَ آوانا فِى ضامِّين، وَ اَخْدَمْنا فِى غامِيْن وَ فَضَّلْنا عَلى كَثْيرٍ مِنَ العالَمِيْنَ.

بعد خلال نما و اگر از غذا چيزى بين دندانها مانده خارج كن، و آنچه را كه زن و فرزندت مي‌خواهند بخور نه آنچه را كه خود تنها مى خواهى. و اگر آب آشاميدى در ابتدا مي‌گوئى:

اَلْحَمْدُلِلّهِ مُنْزِلِ الماء وَ مُصَّرِفُ الاَمْرَ كَيْفَ يَشاءُ وَ بِاسْمِ اللهِ خَيْرِ الاسْماءِ.

و پس از نوشيدن آب مي‌گوئى:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الذَّى سقَانا ماءِ عَذْباً وَ لَمْ يَجْعَلْهُ اُجاجاً بِذُنُوبِى.

بعد يادى از حسين بن على (عليه السلام) مي‌كنى و بر قاتل او لعنت مي‌فرستى، و اگر آب را به سه نفس بياشامى و در هر نفس حمد خدا كنى بهشت بر تو واجب مي‌گردد الاّ اينكه كسى كه ظرف آب را بتو داده غير از خدمتكارانت باشد كه در اين صورت به يك نفس مي‌خورى. و آب بيش از حدّ مياشام زيرا كه نوشيدن آب زياده مادّة هر مرضى است و از محلّ دستة كوزه و يا جاى شكستة آن آب مياشام، و هنگام نوشيدن آب آن را از ميان دو لب مثل اينكه چيزى را مي‌مكى بنوش، و در روز ايستاده و در شب نشسته آب بياشام.

/ 97