چون صبح از خواب بيدار شدى، اوّلاً سعى كن كه قبل از طلوع صبح از خواب برخيزى، و اوّل چيزى كه بر قلب و زبانت جارى مي‌شود ذكر خدا باشد، پس چون از خواب برخاستى مي‌گوئى:اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذِى اَحْيانِى بَعْدَ ما اَماتَنِى وَ اِلَيْهِ الْبَعثُ وَ النُّشُوُر.حمد خدائى را كه مرا پس از آنكه ميرانده بود زنده نمود، و زنده شدن پس از مرگ و برخواستن از گورها، بسوى او است.اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذِى رَدَّ عَلَّى رُوْحِى لاَحْمَدَهُ وَ اَعْبَدَهُ.حمد خدائى را كه روح مرا بمن باز گردانيد تا او را حمد كنم و پرسش نمايم...و اگر پس از برخاستن از خواب به سجده روى به نبّى اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) تأسى نمودهاىوچون بر بستر نشستى مي‌گوئى:حَسْبِى اَلرّبُ مِنَ العِبادِ. حَسْبِى الَّذِى هُوَ حَسْبِى مُنْذُ كُنْتُ حَسْبِى اللهَ وََ نِعْمَ الوَكِيْلُ.پس چون بر پا ايستادى مي‌گوئى:اَللّهُمَ اِعنّى عَلى هَوْلِ اُلمَطّلعِ وَ وَسِّعْ عَلَّى اَلمَضَجع وَ ارزُقْنِى خَيْرَ ما قَبلَ الَمْوتِ وَ اْرزُقْنِى خَيْرَ ما بَعْدَ اَلْموتِ.پس چون جامه بتن نمودى قصدت امتثال امرِ پروردگار درستر عورتت باشد و مي‌گوئى:اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذِى كَسانِى ما اُوارِى بِهِ عَوْرَتى وَ اَتَجَّملُ بِهِ فى النّاسِ.و چون كفش بپا نمودى مي‌گوئى:بِسْمِ اللهِ اَللّهُمَ صَلْى عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ طيّء قَدَمَى فِى اُلدُّنيا وَ اْلاخِرَةِ وَ ثَبِّتْهُما عَلَى الصِّراطِ المُسْتَقِيم يَوْمَ تَزِّلُ فِيْهِ اْلاَقدامَ.و ابتداى پاى راست را در كفش مي‌نمائى.
لطفا منتظر باشید ...
