آداب نماز ظهر - راه نجات نسخه متنی

آداب نماز ظهر

سزاوار است كه قبل از اذان، براى نماز ظهر آماده شوى. پس اگر شب را براى نافلة شب، و يا امر خير ديگرى بيدار بوده‌اى قبل از ظهر ساعتى بخواب، زيرا اين خواب كه آن را «قيلوله» مي‌گويند تو را در انجام طاعات و روزه كمك مي‌كند، البته قيلوله بدون شب زنده‌دارى همچون سحرى خوردن بدون قصد روزه است. و سعى كن كه قبل از وقت نماز ظهر از خواب بيدار شوى، پس از بيدار شدن وضو مي‌گيرى و به مسجد حاضر مي‌شوى و دو ركعت نماز تحيّت مسجد مي‌گذارى و منتظر فرا رسيدن وقت مي‌نشينى.

در حديث است كه: چون خورشيد به وسط آسمان رسيد، هنگام نماز ظهر شد، درب‌هاى آسمان و درب‌هاى بهشت گشوده مي‌شود، و دعاء مستجاب مي‌گردد. پس خوشا بحال آنكس كه در اين هنگام عمل صالحى برايش باشد كه به آسمان بالا رود. و در روايت ديگرى آمده است كه: اين ساعت، ساعتى است كه در روز قيامت دوزخ را وارد صحنة قيامت مي‌نمايد، پس هيچ مؤمنى كه در چنين ساعتى در حال سجده و يا ركوع، و يا ايستاده و در حال نماز باشد نمي‌ماند مگر اينكه خداوند بدن او را بر آتش دوزخ حرام مي‌گرداند.

و سزوار است كه نماز را در اوّل وقت آن بپا دارى. چه واجب و چه مستحب، مگر آن مواردى كه استثنا شده زيرا كه فضيلت اويل وقت برآخر وقت مثل فضيلت آخرت است بر دنيا. و اوّل وقت رضوان و خشنودى حضرت حق تعالى است و آخر وقت عفو پروردگار.

و چون ظهر شد اوّل كارى كه مي‌كنى اين باشد كه بگوئى:

سُبْحانَ اللهِ وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ وَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِى لَمْ يَتَّخِذُ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريْكٌ فِى الْمُلْكِ وَ لِمْ يَكُنْ لَهُ وَلِى مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً.

سپس وضو بگير و شروع به انجام نافلة ظهر كه هشت ركعت است و به نماز اوّابيّن (توبه كنندگان) ناميده شده بنما و بعد از هر دو ركعت مي‌گوئى:

اَللّهُمَ اِنّى ضَعيْفٌ فَقَّوِ بِرِضاكَ ضَعْفِى، وَخُذِ الْخَيْرَ بِناصِيَتِى، وَ اَجْعَلِ الْاِيمانَ مُنْتَهى رِضائى وَ بارِكْ فِيما قَسَّمْتَ لِى، بَلِّغْنِى بِرَحْمَتِكَ كُلُّ الَّذِى اَرْجُو مِنْكَ، وَ اجْعَل لِى وُدّاً وَ سُرُوراً لِلْمُؤْمِنيْنَ وَ عَهْداً عِنْدَكَ.

و دو ركعت آخر را بين اذان و اقامه مي‌خوانى و بعد از اقامه مي‌گوئى:

اَللّهُمَّ رَبِّ هذِهِ الدَّعْوَةِ التّامَةِ وَ الصَّلاةِ القائِمِةِ بَلِّغْ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ الدَّرَجَةَ وَ اَلْوَسِيْلَةَ وَالْفَضْلَ وَ الفَضْيلَةَ، بِاللهِ اَسْتَفْتِحُ وَ بِاللهِ اَسْتَنْجِحُ، وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَتَوَجَّهُ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِى بِهِمْ عِنْدَكَ وَجِيْهاً فِى الدُّنْيا وَ الآخِرة وَ منَ المُقّرِبِيْنَ.

بعد به نماز ظهر مشغول شو و آنچه را كه در نماز صبح گفتيم رعايت نما، و در قرائت به جز بسم الله بقيه را آهسته بخوان، در ركعت اوّل پس از حمد سورة الشمس، و يا سورة اَعْلَى و يا آنچه كه باندازة اين دو سوره است قرائت مي‌كنى، و در ركعت دوّم سورة توحيد را. پس از تشهّد اوّل همانگونه كه در ركعت دوّم نماز صبح گفته شد برمي‌خيزى و سورة حمد را قرائت مي‌كنى، و يا تسبيحات اربعة را مي‌گوئى. و مي‌توانى به سه تسبيح كه سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله باشد اكتفا كنى، و اگر پس از اين سه تسبيح استغفرالله را هم اضافه كنى افضل خواهد بود، و كمترين ذكرى كه مي‌توان در ركعت سوّم و چهارم گفت سه بار سبحان الله است.(1)

(1). همانطور كه قبلاً گفته شد در اينگونه موارد خوانندگان به فتواى مجتهدى كه از او تقليد مي‌كنند مراجعه فرمايند. م.