آداب وضوء - راه نجات نسخه متنی

آداب وضوء

چون آهنگ وضو نمائى از مسواك شروع نما، چرا كه مسواك وسيلة پاكيزه ساختن دهان و موجب خشنودى پروردگار است، و نماز با دهان مسواك زده افضل از هفتاد نماز بدون مسواك است پس رو بقبله مي‌نشينى و چون چشمت به آب افتد مي‌گوئى:

اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذِى جَعَلَ الماءَ طَهُوراً وَ لَمْ يَجْعَلْهُ نَجِساً.

سپس دستها را تا مچ يكبار و يا دوبار مي‌شوئى قبل از اينكه در ظرفى كه مي‌خواهى از آب آن وضو بگيرى داخل نمائى.

و مي‌گويى:

بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ اَللّهُمَ اجْعَلْنِى مِنَ التّوّابِينْ وَ اْجعَلْنِى مِنَ المُتَطِّهريْنَ.

سپس سه دفعه هر دفعه‌اى مشتى آب در دهان مي‌كنى و مضمضه مي‌نمائى و مي‌گوئى:

اَللّهُمَ لَقِّنى حُجَّتى يَوْمَ اَلْقاكَ وَ اَطْلِقْ لِسانِى بِذكْرِكَ وَ شُكْرِكَ.

سپس مشتى آب نزديك بينى گرفته و داخل بينى مي‌نمائى و مي‌گويى:

اَللّهُمَ لا تُحْرِمَنِى طَيِّباتِ اَلجنَّةِ وَ اْجَعْلنِى مَّمِنْ يُشُّم رِيْحَها وَ رَوْحَها وَ طَيِبّاتِها.

پس مشتى آب به قصد شستن صورت برمي‌گيرى و بر پيشانى مي‌ريزى و مي‌گوئى:

بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ اَللّهُمَ بِيّضْ وَجْهِى يَوْمَ تَبْيَضُّ فِيهِ الوُجُوه وَلا تَسْوَدَّ وَجْهِى يَوْمَ تَسْوَدُّ فِيْهِ الوْجُوه.

و به تمام جوانب صورت دست مي‌كشى و موي‌ها را از هم باز مي‌كنى و چشمانت را مي‌گشائى و پهناى صورت را باندازة فاصلة انگشت ابهام و وُسْطى مي‌شوئى. سپس با دست چپ مشتى آب بر مي‌گيرى و دست راست را با آن مي‌شوئى در هنگام شستن دستها از مرفق شروع مي‌كنى مردان آب را بظاهر ذراع مي‌ريزند و زنها به پشت آن، و دست چپ را بر دست راست مي‌كشى و مي‌گويى:

اَللّهُمَ اَعْطِنِى كِتابِى بِيَمْيِنْى وَاْلخُلْد فِى الَجنانِ بِيَسارِى وَ حاسِبْنِى حِساباً يَسْيِراً.

سپس با دست راست مشتى آب برمي‌گيرى و دست چپ را مثل دست راست مي‌شوئى و مي‌گوئى:

اَللّهُمَ لا تُعْطِنِى كِتابِى بِشِمالِى وَلا مِنْ وَراء ظَهْرِى وَ لا تَجْعَلها مَغْلُوَلةً اِلى عُتُقِى وَ اَعُوذِبِكَ مِنْ مُقَطَّعاتِ النْيرانِ.

سپس جلو سرت را به مقدار سه انگشت بسته، با رطوبت دست راست مسح مي‌كنى و مي‌گوئى:

اَللّهُمَّ غَشِنِّى بِرَحْمَتِكَ وَ بَرَكاتِكَ.

و بعد با باقى ماندة رطوبت دست راست پشت پاى راست را از سر انگشتان تا كعب، يعنى مفصلِ ساق و قدم و كف، مسح مي‌نمائى، و با رطوبت دست چپ پشت پاى چپ را. و مي‌گوئى:

اَللّهُمَ ثَبِتْنّى عَلَى الصِرّاطِ يَوْمَ تَزِّلُ فِيْهِ اْلاَقْدام وَ اجْعَل سَعْيِى فِيْما يُرْضِيْكَ عَنّى.

و از ترتيب و پشت سر هم انجام دادنِ عرفى، غفلت مكن.

و چون از وضو فارغ گشتى مي‌گوئى:

اَلْحَمْدُللهِ رَبِّ الْعالَمِيْنَ.

و سزاوار است كه در شستن دستها و صورت به يكبار شستن اكتفا كنى، و بيش از يك مشت يا دو مشت آب نريزى.

هم چنين مي‌بايست كه در وضو گرفتن از كسى كمك نگيرى و با آبى كه از آفتاب گرم شده، و يا آب بدبوى، و نيم خورده‌اى كه احتمال آلودگى آن مي‌رود، و آبى كه براى غسل استعمال شده، وضو نگيرى.

و چون از وضو فارغ گشتى بخاطر آورى كه ظاهرت را پاكيزه ساختى، و ظاهر در معرض ديد مردمان است.

پس سزاوار است كه از مناجات با پروردگار با قلبى كه پاك نگشته حيا نمائى چرا كه دل محلّ نظر حقّ تعالى است.