اگر پدر و مادرت زنده هستند ادب فرزند با پدر و مادر باين است كه سخن آنها را بشنود، و پيش پاى آنها برخيزد و امر آنها را گردن نهد و هيچگاه جلوتر از آنها راه نرود و صدايش را بلندتر از صداى آنها ننمايد و دعوت آنها را اجابت كند، و بر تحصيل رضا و خشنودى آنها حريص باشد هميشه در مقابل آنها آرام و گوش فرمان باشد و اگر نيكى در حق آنها نمود بر آنها منت نگذارد و اگر كارى براى آنها انجام داد خود را طلبكار نداند، و تند به آنها ننگرد، و چشم در چشم آنها ندوزد، و جز باجازه آنها مسافرت نكند.امام سجاد (عليه السلام) در اين باره ميفرمايد: و اما حق مادرت بر تو باين است كه بدانى كه او تو را حمل نمود، آنگونه حملى كه هيچ كس ديگرى را تحمل نكند و از ثمرة قلبش چيزى بتو داد كه احدى به ديگرى ندهد، و تو را با جميع جوارح و اعضاء خود در برگرفت و باكى از اين نداشت كه گرسنه باشد در حاليكه تو را سير مينمود، و يا تشنه باشد آن هنگام كه تو را سيراب ميساخت، و برهنه باشد آنگاه كه تو را ميپوشاند، و خود در آفتاب باشد تا تو را سايه نمايد، و خواب را بخاطر تو ترك نمود، و تو را از سرما و گرما محافظت نمود، و تو در برابر اين خدمت كجا ميتوانى شكرگزار او باشى مگر بعون و يارى و توفيق پروردگار.و امّا حق پدرت بر تو اين است كه بدانى كه او اصل تو است و اگر او نبود تو هم نبودى، پس هرگاه در خود چيزى مشاهده نمودى كه باعث اعجاب تو شد بدان كه اصلِ اين نعمت از پدر تو است كه بتو رسيده پس خدا را حمد نما و شكرگزار پدرت باش.