* بعضى از مسلمانان (مثل طائفه بنى اسد)، اسلام آوردن خود را منّتى بر پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله مىدانستند و مىگفتند: ما بدون جنگ و خونريزى اسلام آورديم و تو بايد قدر ما را داشته باشى، كه اين آيه آنان را از اين عمل نهى فرمود.* خداوند در اين آيه، نعمت ايمان و در آيه 164 سوره آل عمران، فرستادن انبيا و در آيه 5 سوره قصص، وارث كردن مستضعفان را منّت خود بر مردم شمرده است و اين نشان مىدهد كه مهم ترين نعمت ها، نعمت هدايت الهى، نعمت رهبرى معصوم و نعمت حكومت حقّ مىباشد.