نمونه هاى پيش افتادن - تفسیر نور سوره حجرات نسخه متنی

نمونه هاى پيش افتادن

* اكنون با هم به چند نمونه تاريخى تقدّم و پيشى گرفتن مردم بر خدا ورسول كه در تفاسير و روايات مطرح شده است توجّه مىكنيم:

1 در عيد قربان گروهى قبل از پيامبر صلّى الله عليه وآله قربانى كردند، به آنان گفته شد: (لاتقدّموا بين يدى اللّه و رسوله)(5)

2 گروهى قبل از آنكه ماه رمضان ثابت شود روزه گرفتند. به آنان گفته شد: (لاتقدّموا بين يدى اللّه و رسوله)

3 پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله گروهى را براى تبليغ نزد كفّار فرستاد، كفّار مبلّغان پيامبر را كشتند، ولى سه نفر از آنان فرار كردند. اين سه نفر در بازگشت در مسير فرار دو نفر از قبيله كفّار (بنى عامر) را ديدند و به انتقام دوستان شهيد خود آنها را كشتند (در حالى كه آن دو نفر بى تقصير بودند). قرآن آنان را به خاطر اين عمل خودسرانه توبيخ كرد كه چرا بدون دستور پيامبر دست به اين عمل زديد؟ (لاتقدّموا بين يدى اللّه و رسوله)(6)

4 امام عليه السلام به شخصى فرمود: اين دعا را بخوان: «يا مقلّب القلوب» شنونده اين گونه گفت: «يا مقلّب القلوب والابصار» امام فرمود: ما كلمه «ابصار» را نگفته بوديم، قرآن مىفرمايد: از خدا و پيامبر جلو نيفتيد. (لاتقدّموا بين يدى اللّه و رسوله)(7)

5 قوم بنى تميم از پيامبر صلّى الله عليه وآله امير ومسئول خواستند. خليفه اوّل و دوّم هر كدام شخصى را پيشنهاد كردند و با هم مشاجره مىكردند كه كانديداى من بهتر است، آيه نازل شد؛ (لاتقدّموا بين يدى اللّه... و لاترفعوا اصواتكم)(8)

6 امام عليه السلام در آموزش دعا به شخصى فرمود: اين دعا را بخوان: «لااله الاّ اللّه...» تا آنجا كه مىفرمايد: «يُحيى و يُميت» شنونده از پيش خود جمله اى اضافه كرد و گفت: «و يميت و يحيى» حضرت فرمودند: جمله تو صحيح است، امّا آنچه من مىگويم بگو و سپس آيه (لاتقدّموا بين يدى اللّه و رسوله) را براى او تلاوت فرمودند.(9)

7 بعضى از اصحاب پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله خواب و خوراك و آميزش با همسر را بر خود حرام كردند، حضرت ناراحت شده و به منبر رفتند و فرمودند: من خودم غذا مىخورم، مىخوابم، با همسرم زندگى مىكنم و راه و روش من اين است، پس هر كس از اين راه پيروى نكند، از من نيست. «فمَن رَغِب عن سنّتى فليس منّى»(10)

8 با اين كه پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله ازدواج موقّت را قانونى اعلام فرمودند، خليفه دوّم گفت: من آن را حرام كردم. اين خود پيش افتادن از پيامبر صلّى الله عليه وآله است كه در اين آيه از آن نهى شده است. (لاتقدّموا بين يدى اللّه و رسوله)

9 در سال هشتم هجرى كه پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله با مردم براى فتح مكه از مدينه حركت كردند، بعضى از مسلمانان در اين سفر روزه خود را افطار نكردند (با اين كه مىدانستند مسافر روزه ندارد و مىديدند كه پيامبر صلّى الله عليه وآله افطار كرده است). اينها كسانى هستند كه از پيامبر صلّى الله عليه وآله پيشى مىگيرند. (لاتقدّموا بين يدى اللّه و رسوله)

10 در اديان قبل از اسلام نيز نمونه هايى از پيشى گرفتن را مىبينيم. مثلاً با اين كه حضرت مسيح فرزند مريم و بنده خدا بود، او را تا مرز خدايى پيش بردند كه قرآن آنان را از غلوّ در دين باز داشت.