* وظيفه شنونده، گوش ندادن به غيبت ودفاع از مؤمن است. در حديث مىخوانيم: «السّاكتُ شَريكُ القائل» كسى كه غيبت را بشنود و سكوت كند، شريكِ جرم گوينده است.(234)* پيامبر صلّى الله عليه وآله فرمود: هر كس غيبتى را شنيد وآن را ردّ كرد، خداوند هزار درب شرّ را در دنيا وآخرت بر روى او مىبندد، ولى اگر ساكت بود و گوش داد، گناه گوينده براى او نيز ثبت مىشود.(235) و اگر بتواند غيبت شونده را يارى كند ولى يارى نكرد، خدا در دنيا و آخرت او را ذليل مىكند.(236) زيرا سكوت، سبب مىشود افراد مفيدى در جامعه به حال فلج در آيند وكسى از آنها دفاع نكند.* رسول خدا صلّى الله عليه وآله فرمود: اگر در مجلسى از كسى بدگوئى شد بايد آنان را از اين عمل باز دارد و از مجلس خارج شود.(237)* در آيه 36 سوره اسراء مىخوانيم: هر يك از گوش و چشم و دل در قيامت مورد بازخواست قرار مىگيرند، بنابراين ما حق شنيدن هر حرفى را نداريم.* در روايتى، غيبت كردن، كفر و شنيدن و راضى بودن به آن، شرك دانسته شده است.(238)