1 پيدا شدن كينه و از بين رفتن اعتماد و ايجاد اختلاف و فتنه در ميان مردم و كنار زدن افراد مفيد جامعه.2 جراءت بيشتر بر گناه. زيرا همين كه انسان فهميد مردم از عيب و خلافكارى او آگاه شده اند و آبرويش رفته است، جراءت او بر گناه بيشتر مىشود و تصميم بر ترك و توبه در او از بين مىرود.3 نشر عيب مردم، محيط و جامعه را آلوده و جراءت ديگران را بر گناه نيز اضافه مىكند.4 حسّ انتقام را تحريك مىكند. زيرا همين كه غيبت شونده فهميد كه ديگرى آبرويش را برده، به فكر مىافتد كه او نيز آبروى غيبت كننده را بريزد.به عبارت ديگر غيبت كردن امروز ما، سبب جراءت مردم بر غيبت كردن از ما مىشود. «لاتغتب فتغتب» و كسى كه براى برادرش چاه بكند، خودش در آن مىافتد.(230)