* اين آيه رابطه مؤمنان با يكديگر را همچون دو برادر دانسته است كه در اين تعبير نكاتى نهفته است از جمله:الف: دو برادر در برابر بيگانه، يگانه وبازوى يكديگرند.ب: دوستى دو برادر عميق است.ج: امروز براى اظهار علاقه كلمات رفيق، دوست، هم شهرى، هم وطن و... بكار مىرود ولكن اسلام كلمه برادر را بكار برده است كه عميق ترين واژه هاست.د: دوستى دو برادر متقابل است.ه: در حديث دو برادر دينى به دو دست تشبيه شده است كه يكديگر را شستشو مىدهند.(146)* در اين آيه و آيه قبل، در مجموع سه بار جمله «اصلحوا» تكرار شده كه نشانه توجّه اسلام به مسئله صلح است.* از آنجا كه در درگيرى مسلمين عوارض تلخى مثل قهر، سوءظن، تبليغات سوء، انتقام و فتنه هاى پس از جنگ (مراد از جنگ، ماجراى آيات قبل است) زياد مىباشد، لذا قرآن در اين دو آيه با جملات «اصلحوا، اقسطوا، يُحبّ المقسطين، اِخوَة، اَخوَيكم، اتّقوا، تُرحمون» بر زخم هاى ناشى از جنگ مرهم گذاشته است.