* اكنون كه اين آيه از آداب گفت و گو با رسول اللّه سخن مىگويد، ما نيز كمى درباره دستوراتى كه اسلام براى سخن گفتن دارد، اشاره كنيم:1 گفتار بايد همراه با كردار باشد وگرنه قابل سرزنش است. (لِمَ تَقولون مالا تَفعلون)(65)2 گفتار بايد همراه باتحقيق باشد. (هدهد به سليمان عليه السلام گفت: خبرى قطعى و تحقيق شده آورده ام) (بِنَباءٍ يَقين)(66)3 گفتار بايستى دل پسند باشد. (الطّيّب مِن القَول)(67)4 گفتار بايد رسا و شفّاف باشد. (قَولاً بَليغاً)(68)5 گفتار بايد نرم باشد. (قولاً لَينّاً)(69)6 گفتار بايد بزرگوارانه باشد. (قَولاً كريماً)(70)7 گفتار بايد قابل عمل باشد. (قَولاً مَيسوراً)(71)8 با همه اقشار خوب سخن بگوييم، نه تنها با افراد و گروه هاى خاص. (قولوا للنّاس حُسناً)(72)9 در گفتار بهترين مطلب و شيوه را انتخاب كنيم. (يقولوا الّتى هىَ اَحسن)(73)10 در گفتار هيچ گونه لغو و باطلى در كار نباشد. (اِجتَنِبوا قَول الزّور)(74) و (عن اللَّغو مُعرضون)(75)