نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 119

بخواند و سلام دهد، و اگر دو ركعت نماز احتياط بر او واجب است بعد از دو سجده يك ركعت ديگر مثل ركعت اوّل به جا بياورد و بعد تشهّد و سلام بگويد.

مسأله 2 نماز احتياط سوره و قنوت ندارد، و بايد قرائت آن را آهسته بخوانند بنا بر احتياط وجوبى، حتى بسم اللَّه را، و بايد نيّت آن را به زبان نياورند.

مسأله 3 اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد نمازى كه خوانده درست بوده، لازم نيست نماز احتياط را بخواند، و اگر در بين نماز احتياط بفهمد، لازم نيست آن را تمام كند.

مسأله 4 اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد كه در ركعتهاى نمازش كم بوده، چنانچه كارى كه نماز را باطل مى‏كند انجام نداده، بايد آن چه از نمازش نخوانده بخواند و براى سلام بى‏جا دو سجده سهو بنمايد، و اگر كارى كه نماز را باطل مى‏كند انجام داده بايد نماز را دوباره به جا آورد.

مسأله 5 اگر بعد از نماز احتياط بفهمد كسرى نمازش به مقدار نماز احتياط بوده نمازش صحيح است، و اگر بفهمد كسرى نمازش كمتر بوده از نماز احتياط، مثل اين كه در شك بين دو و چهار دو ركعت نماز احتياط خوانده و بعد معلوم شود نماز را سه ركعت خوانده بوده، بايد يك ركعت نماز متصلًا بخواند احتياطاً و نماز را دوباره از سر گيرد.

مسأله 6 اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد كسرى نماز بيشتر از نماز احتياط بوده، مثلًا در شك بين سه و چهار يك ركعت نماز احتياط خوانده و بعد معلوم شود نماز را دو ركعت خوانده بوده، بايد دو ركعت نماز متّصل بخواند احتياطاً و بعد نماز را از سر گيرد، و احتياط زيادتر آن است كه يك ركعت متّصل به ركعت احتياط بخواند و بعد دو ركعت متصل ديگر بخواند و بعد نماز را از سر بگيرد.

مسأله 7 اگر شك كند كه نماز احتياطى كه بر او بوده به جا آورده يا نه، پس اگر شك او بعد از وقت نماز باشد، شكش اعتبار ندارد، و اگر در وقت نماز باشد