نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 147

جماعت، حائل محسوب نمى‏شود و هم چنين نهر آب و جاده كه فاصله زياد ايجاد نكند، بلكه پنجره كه سوراخهاى آن خيلى تنگ نباشد كه ساتر و ديوار بر او صادق نباشد ضرر ندارد، بلكه اگر حائل شيشه باشد كه پشت او به قاعده ديده مى‏شود اشكال ندارد ظاهراً، اگر چه احتياط خوب است مراعات شود.

مسأله 3 حائل كوتاه كه مانع از مشاهده در احوال نماز نباشد ضرر ندارد چه يك وجب باشد يا زيادتر هر چند در حال سجود مانع از مشاهده بشود، بلى اگر در حال نشستن مانع از مشاهده شود، مشكل است و احتياط در آن ترك نشود.

مسأله 4 حائل شدن مأمومين در صف پيش ضرر ندارد، اگر چه هنوز داخل در نماز نشده باشند اگر مهيا براى جماعت باشند، چنانچه اگر اهل صف اول يا بيشتر آنها امام را مشاهده نكنند، به جهت طول صف يا آن كه بعض صف دوم به سبب طولانى بودن آن صف اول را نبينند، اشكال ندارد.

مسأله 5 اگر صفوف جماعت برسد تا در مسجد، و صف ديگر طولانى پشت در مسجد منعقد شود كه مثلًا يك نفر يا دو نفر آنها محاذى در مسجد باشند و باقى صف پشت ديوار مسجد قرار بگيرد، نماز اشخاصى كه در دو طرف در واقع شده‏اند باطل است على الاحوط اگر بين آنها و امام و يا صف متقدم حائل باشد، بلكه بطلان خالى از قوت نيست. و هم چنين است حال نماز در محراب داخل، بلى نماز صفهاى عقبى صحيح است.

مسأله 6 اگر در اثناى نماز حائل يا دورى پيدا شود، موجب بطلان جماعت است بنا بر اقوى و نماز منفرد مى‏شود.

مسأله 7 انسان يا حيوانى كه از وسط صف عبور مى‏كند ضرر ندارد، بلى اگر يك عده متصل به هم ميان صف عبور كنند حايل محسوب مى‏شود.

مسأله 8 اگر بطلان نماز صف جلو ثابت شود، جماعت صف لاحق به جهت دورى يا حيلوله باطل است.