نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 203

مسأله 5 احوط آن است كه زيادتر از مؤنه سال به سيد خمس ندهند چنانچه براى مستحق هم بنا بر احوط جايز نيست گرفتن آن.

مسأله 6 اقوى جواز نقل خمس است به شهر ديگر، بلكه بسا مى‏شود كه به سبب بعض مرجحات رجحان داشته باشد، حتى با وجود مستحق در بلد خمس، لكن اگر به نقل تلف شود در راه ضامن است، و اگر در بلد خود مستحق خمس موجود نباشد با تلف در راه ضامن نيست، چنانچه اگر به اذن مجتهد نقل كند باز هم ضامن نخواهد بود حتى با وجود مستحق در بلد.

مسأله 7 اگر مستحق در بلد خمس موجود نباشد و بعدها هم مترقب نباشد وجود آن، در اين صورت نقل به بلد ديگر واجب است.

مسأله 8 اگر مجتهد جامع الشرائط در شهر خودش نباشد متعين است نقل سهم امام از شهر خود به آن شهرى كه مجتهد در آن است و يا اذن گرفتن از او در صرف آن در شهر خودش.

مسأله 9 جايز نيست سيد بابت خمس، چيزى از مالك بگيرد و دوباره به او رد كند، مگر در بعض موارد مثل آن كه مبلغ زيادى بابت خمس مديون باشد و قدرت بر اداء نداشته باشد و اميد بر قدرت اداء آن هم نداشته باشد و بخواهد ذمه خود را بري‏ء كند و علاجى هم نداشته باشد، كه در اين صورت جايز است سيد احسان به او نمايد و مبلغى را كه از او گرفته بابت خمس، به سبب عجز، به او رد كند و به اين حيله ذمه‏اش را فارغ نمايد، لكن احتياط واجب آن است كه به اذن مجتهد باشد.