نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 256

مسأله 32 اجرت گرفتن براى واجبات شرعى كه نيابت بردار است جايز است.

مسأله 33 اگر شخصى از كسى بخواهد كارى براى او انجام دهد و او نيز بدون قصد تبرع و مجانى انجام داد، در صورتى كه كار او عرفاً داراى اجرت است، بايد اجرة المثل عمل را به وى بدهد و اگر عامل، قصد مجانى و تبرع كند مستحق اجرت نيست و لو صاحب كار منظورش اجرت دادن باشد.

مسأله 34 اگر زمينى را براى كشت گندم و جو و امثال آنها اجاره دهند و مال الاجاره را محصول همان زمين قرار دهند و يا در ذمه قرار دهند و شرط كنند كه از محصول آن زمين داده شود، اجاره باطل است.

مسأله 35 هر گاه قصاب سر حيوانى را ببرد و آن را حرام كند چه مزد گرفته باشد چه مجانى سر بريده باشد، بايد قيمت آن را به صاحبش بدهد.

مسأله 36 اگر چيزى را كه اجاره كرده در مدت اجاره از بين برود چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى نكرده و در استفاده بردن از آن هم زياده روى ننموده ضامن نيست.

مسأله 37 اگر حيوانى را براى بردن بارى اجاره دهد، چنانچه حيوان بلغزد و يا رم كند و بار را بشكند يا معيوب كند صاحب حيوان ضامن نيست، ولى اگر به واسطه زدن و مانند آن كارى كند كه حيوان زمين بخورد و بار را بشكند ضامن است.

مسأله 38 اگر حمال بلغزد و آن چه را كه حمل مى‏كند بشكند، ضامن است.

مسأله 39 اگر حيوانى را اجاره كند و معين نمايند كه چقدر بار بر او بگذارند چنانچه بيشتر از آن مقدار بار كنند و آن حيوان بميرد يا معيوب شود ضامن است، و نيز اگر مقدار بار را معين نكرده باشند و بيشتر از معمول بار كنند و حيوان تلف شود يا معيوب گردد ضامن است، هم چنين اگر حيوانى را بيش از مسافت مورد اجاره ببرند و معيوب يا تلف شود ضامن است.