نجاة العباد نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

نجاة العباد - نسخه متنی

سیدروح الله موسوی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 263

در حفظ و زياده روى در استفاده نكرده باشد، مگر در صورتى كه شرط كنند كه اگر تلف شود ضمان ساقط باشد.

مسأله 15 چيزى را كه عاريه كرده بدون اجازه صاحب آن نمى‏توان به ديگرى اجاره و يا عاريه داد.

مسأله 16 اگر چيزى را كه عاريه كرده با اجازه صاحب آن به ديگرى عاريه بدهد، چنانچه كسى كه اول آن چيز را عاريه كرده بميرد يا ديوانه شود عاريه دومى باطل نمى‏شود.

مسأله 17 اگر بداند مالى را كه عاريه كرده غصبى است بايد آن را به صاحبش برساند و نمى‏تواند آن را به غاصب بدهد.

مسأله 18 اگر مالى را از غاصب عاريه بكند ولى نداند كه غصبى است، اگر در نزد عاريه كننده تلف شود، مالك آن مى‏تواند عوض مال خود و منافعى را كه استفاده كرده و يا در نزد او از بين رفته از غاصب و عاريه كننده مطالبه كند، و اگر مالك عوض را از عاريه گيرنده بگيرد او مى‏تواند از غاصب مطالبه كند، ولى اگر مالك از غاصب گرفت او نمى‏تواند عوض را از عاريه گيرنده مطالبه كند.

مسأله 19 اگر مالى را از غاصب عاريه كند و بداند كه مال غصبى است و مال تلف شود، مالك مى‏تواند عوض مال و استفاده آن را از عاريه كننده و يا غاصب مطالبه كند. و اگر از عاريه كننده عوض مال و منافع را بگيرد او نمى‏تواند چيزى را كه به مالك مى‏دهد از عاريه دهنده، كه در فرض مسأله غاصب است، مطالبه نمايد.

/ 394