نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 265

مسأله 5 امانت‏دار (مستودع) و كسى كه مال را امانت مى‏گذارد (مودع) بايد هر دو بالغ و عاقل باشند، پس اگر انسان مالى را پيش بچه يا ديوانه امانت بگذارد، و يا ديوانه و بچه مالى را پيش كسى امانت بگذارند صحيح نيست.

مسأله 6 اگر انسان از نگهدارى امانت منصرف شود و وديعه را بهم بزند بايد هر چه زودتر مال را به صاحب آن يا وكيل يا ولى صاحبش برساند يا به آنان خبر دهد كه به نگهدارى مال حاضر نيست، و اگر بدون عذر مال را به آنان نرساند و خبر هم ندهد، چنانچه تلف شود ضامن است.

مسأله 7 كسى كه امانت را قبول مى‏كند اگر براى حفظ آن جاى مناسبى ندارد بايد تهيه نمايد و طورى آن را نگهدارى كند كه مردم نگويند در امانت خيانت كرده و يا در نگهدارى آن كوتاهى نموده است، و اگر در جايى كه مناسب آن نيست بگذارد و يا در نگهدارى آن كوتاهى كند و تلف شود ضامن است.

مسأله 8 اگر مالك، مالى را كه وديعه مى‏گذارد، محل مخصوصى براى حفظ وديعه معين كند و معلوم شود كه به جاى ديگر گذاشتن آن راضى نيست امانت‏دار نمى‏تواند آن را به جاى ديگر منتقل نمايد اگر چه در جاى ديگر بهتر محفوظ بماند و اگر آن را منتقل كند و تلف شود ضامن است، ولى اگر مال در محلى كه صاحب آن تعيين كرده در معرض تلف قرار گيرد مى‏تواند آن را به جاى ديگر نقل نمايد، در اين صورت اگر تلف شود امانت‏دار ضامن نيست، حتى در صورتى كه مالك از نقل آن نهى كند، و احتياط مستحب در اين صورت مراجعه به حاكم شرع است.

مسأله 9 اگر صاحب مال ديوانه شود، كسى كه امانت را قبول كرده بايد فوراً امانت را به ولى آن برساند و يا به ولى آن خبر دهد، و اگر بدون عذر شرعى مال را به ولى او ندهد و از خبر دادن هم كوتاهى كند و مال تلف شود بايد عوض آن را بدهد.

مسأله 10 اگر صاحب مال بميرد امانت‏دار بايد مال را به وارث او برساند