نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 287

مسأله 6 صحيح نيست رهن دادن چيز مبهم، مثل اين كه بگويد يكى از اين دو خانه را به رهن دادم.

مسأله 7 اگر چيزى مجهول باشد از همه جهت حتى از جهت اين كه ارزش و ماليت دارد يا نه، صحيح نيست آن را به رهن بدهند و اگر جنس و نوعش معلوم باشد، مثل يك انبار گندم گر چه مقدارش معلوم نباشد صحيح است به رهن بدهند، بلكه اگر گفته شود كه همان قدر كه معلوم باشد ماليت و ارزشش صحيح است گر چه جنس و نوعش معلوم نباشد بى‏وجه نيست، لكن احتياط در اين صورت ترك نشود.

مسأله 8 شرط است در صحت رهن كه بدهكارى ثابت باشد فعلًا به ذمه بدهكار و اگر بعدها بدهكارى پيدا مى‏كند صحيح نيست رهن در حال حاضر.

مسأله 9 اگر حيوان حامله‏اى را رهن بگذارند بچه‏اى كه در شكم آن است داخل در رهن نمى‏شود، مگر آن كه متعارف باشد داخل بودنش، و همين طور است در رهن درخت ميوه نسبت به ميوه‏اش.

مسأله 10 رهن از طرف رهن دهنده لازم است و نمى‏تواند رهن دهنده بى‏رضاى طرف آن را پس بگيرد.

مسأله 11 اگر ذمه دهنده از بدهكارى بيرون بيايد گرو نيز از گرو بودن خارج مى‏شود.

مسأله 12 جائز نيست كه رهن دهنده تصرف كند در چيزى كه رهن داده مگر با اذن رهن گيرنده چه مثل فروختن يا اجاره دادن باشد يا مثل سوارى و مسكن كردن، بلى بعيد نيست جائز باشد تصرفى كه به منفعت رهن باشد، مثل آب دادن درخت و علف دادن به حيوان و معالجه كردن آن را، در صورتى كه اين تصرفات مال را از دست رهن گيرنده خارج نكند و جائز نيست كه رهن گيرنده بى‏اذن رهن دهنده تصرف كند در رهن و اگر تصرف كند به مثل سوارى يا سكنى‏