نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 288

كردن، علاوه بر آن كه ضامن مى‏شود مال رهن را، اگر در دست او تلف شود اجرت را نيز بايد بدهد.

مسأله 13 منافع رهن هر منفعتى كه باشد مال رهن دهنده است و تمام نماآت آن نيز مال رهن دهنده است چه مثل چاقى باشد، يا ميوه و بچه و پشم باشد.

مسأله 14 اگر وقت اداء بدهكارى رسيد و طلبكار خواست طلبش را وصول كند در صورتى كه وكيل باشد از طرف رهن دهنده در فروختن مى‏تواند بفروشد و طلبش را بردارد، و لازم نيست اطلاع بدهد به بدهكار.

مسأله 15 در مسأله سابق اگر وكيل نباشد نمى‏تواند گرو را بفروشد، بلكه بايد به او مراجعه كند و طلبكارى كند، پس اگر دهنده نكول كرد و نداد رجوع بكند به حاكم شرع تا او را اجبار كند به فروش يا دادن دين، و اگر حاكم شرع قدرت ندارد بايد از او اذن بگيرد و بفروشد و بى‏اذن حاكم نمى‏تواند بفروشد، گر چه حاكم نفوذ و قدرت نداشته باشد، بلى اگر حاكم شرع نباشد يا نشود از او اذن گرفت مى‏تواند خودش بفروشد.

مسأله 16 مال رهن امانت است در دست طلبكار و درك آن بر او نيست، اگر بى‏تعدى و تفريط تلف شود يا عيب كند.