نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 307

مسأله 11 شرط نيست كه فوراً تحويل بدهد وقف را، پس اگر تحويل بعد از وقف به مدت طولانى باشد كفايت مى‏كند، و وقف تمام مى‏شود از حال تحويل.

مسأله 12 شرط است در وقف آن كه هميشگى باشد، پس وقف يك ساله يا چند ساله باطل است و اگر اين طور وقف كند و قصد حبس كند واقع مى‏شود و اگر قصد نكند مورد اشكال است.

مسأله 13 اقوى آن است كه وقف بر كسانى كه پس از چندى از بين مى‏روند صحيح است، مثل آن كه وقف كند بر اولادش در طبقه اول يا بر چند طبقه ديگر كه لا بد منقطع مى‏شوند و مصرفى براى وقف بعد از آنها معين نكند، در اين صورت ملك موقوفه بر مى‏گردد به واقف يا وارث او، بلكه در بعضى از صور از ملك واقف معلوم نيست با وقف خارج شود.

مسأله 14 اگر واقف به قرارداد خودش وقف كند به طورى كه از اولش يك قطعه منقطع باشد، مثل آن كه بگويد وقف كردم از اول فلان ماه كه مى‏آيد، اين وقف باطل است بنا بر احوط، و احتياط آن است كه صيغه را تجديد كند بدون انقطاع در اول وقت يا از حال. و امّا اگر منقطع شدن اول به حكم شرع است نه به قرارداد واقف، مثل آن كه وقف كند بر اشخاصى و پس از آنها بر اشخاص ديگر و شارع وقف بر اشخاص اول را منع فرموده باشد، اقوى آن است كه اين وقف نسبت به اشخاص بعدى صحيح است و به اين نحو منقطع بودن از اول مانع ندارد.

مسأله 15 اگر وقف كند بر طبقاتى كه بعضى از آنها كه در وسط واقع شدند به حكم شرع باطل است وقف بر آنها، اقوى آن است كه وقف در ساير طبقات كه در دو طرف از وسط واقع شدند صحيح است، لكن احتياط آن است كه تجديد كند وقف را براى طبقه آخر.

مسأله 16 شرط است در صحت وقف آن كه وقف بر غير خودش بكند،