نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 322

نشود يا پولش را نداشته باشد يا نشود خريد و در اين زمان در بلاد ما عجز متحقق است و بايد كفاره ديگر بدهد.

مسأله 3 عاجز بودن از روزه، يا مرضى است كه مانع روزه است، يا ترس پيدا شدن مرض، يا زياد شدن آن، يا طول كشيدن آن است. و ظاهراً كفايت كند بودن اين موانع در حال حاضر گر چه اميد خوب شدن داشته باشد، مگر آن كه زمان خوب شدن خيلى نزديك باشد مثل يك روز و دو روز.

مسأله 4 حيض و نفاس موجب عاجز بودن نيست، پس بايد صبر كند تا پاك شود و همين طور است سفرى كه از روى ناچارى است.

مسأله 5 واجب است در روزه كفاره آن كه پى در پى باشد و اين حكم در بعض موارد مبنى بر احتياط واجب است.

مسأله 6 پى در پى بودن به آن است كه افطار در بين نشود و روزه ديگر حتى نوع كفاره ديگر نيز در بين واقع نشود، پس اگر براى كفاره شهر رمضان روزه مى‏گيرد براى كفاره ظهار نمى‏تواند در بين آن روزه بگيرد.

مسأله 7 اگر از روى عذرى، هر چه باشد، پى در پى بودن بهم بخورد ضرر ندارد، چه از روى اكراه يا بى‏چارگى يا مرض يا حيض و نفاس يا سفرى كه لازم است و ضرورى است.

مسأله 8 در پى در پى بودن كفايت مى‏كند كه يك ماه و يك روز روزه پى در پى بگيرد و بقيه لازم نيست دنباله هم باشد، پس جايز است يك ماه و يك روز به ماه رمضان مانده روزه بگيرد، ولى جايز نيست كه ماه شعبان را روزه بگيرد براى كفاره، چون پى در پى بودن به يك ماه و يك روز محقق مى‏شود نه يك ماه فقط.

مسأله 9 اگر دو ماهى كه بر او واجب است، از اول ماه شروع به روزه كند، دو ماه هلالى كافى است گر چه هر دو ناقص باشند. و اگر از اول شروع نكند ظاهر آن است كه كفايت كند اگر از ماه سوم نقيصه اول را اتمام كند، پس اگر روز