نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 37

اندازه غسل نباشد بايد وضو بگيرد و عوض غسل تيمم نمايد.

مسأله 10 اگر زن بگويد حائضم يا از حيض پاك شده‏ام، بايد حرف او را قبول نمود.

مسأله 11 واجب است بر زن روزه‏هايى كه در حال حيض نگرفته قضا نمايد، ولى نمازهاى شبانه روزى قضا ندارد، و بنا بر احتياط واجب، نمازهاى غير يوميه مثل نماز آيات، نماز طواف را بايد قضا نمايد.

مسأله 12 اگر زنى نماز را تأخير بيندازد و از اول وقت بگذرد به اندازه خواندن يك نماز و وضو گرفتن، اگر وظيفه او وضو باشد و يا غسل، اگر وظيفه‏اش غسل باشد و يا تيمم اگر وظيفه‏اش تيمم باشد، و هم چنين فراهم كردن شرايط ديگر نماز و بعد از آن حائض شود، قضاى آن نماز بر او واجب است، و در تند خواندن و كند خواندن و چيزهاى ديگر بايد ملاحظه حال خود را بنمايد.

مسأله 13 اگر زن در آخر وقت نماز از خون پاك شود و به اندازه غسل و وضو و مقدمات ديگر نماز، مانند تهيه كردن لباس يا آب كشيدن آن و خواندن يك ركعت نماز يا بيشتر از يك ركعت وقت داشته باشد، بايد آن نماز را بخواند و اگر نخواند بايد آن را قضا نمايد.

مسأله 14 اگر به خيال اين كه به اندازه تهيه مقدمات نماز و خواندن يك ركعت وقت ندارد نماز نخواند و بعد بفهمد وقت داشته، بايد قضاى آن نماز را به جا آورد.

مسأله 15 اگر در آخر روز پاك شود و به اندازه چهار ركعت با تهيه مقدمات وقت داشته باشد، فقط نماز عصر بر او واجب است، و اگر به اندازه پنج ركعت با تهيه مقدمات وقت داشته باشد، نماز ظهر و عصر هر دو بر او واجب است و اگر به جا نياورد بايد قضا كند.

مسأله 16 مستحب است زن حائض در وقت نماز خود را پاك نمايد و پنبه‏