نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 358

مى‏دهد و اجرت تعريف با جوينده است، مگر بخواهد مال را براى صاحبش حفظ كند كه در اين صورت احتياط واجب آن است كه با مالك مصالحه كند.

مسأله 16 اگر بداند كه تعريف و جستجو فايده ندارد يا اين كه مأيوس شود از پيدا شدن صاحبش پيش از آن كه يك سال تمام تعريف كرد، جستجو كردن ساقط مى‏شود و احتياط واجب آن است كه صدقه بدهد از براى صاحبش و براى خودش برندارد.

مسأله 17 اگر گم شده‏اى را كه پيدا كرده از چيزهايى است كه يك سال باقى نمى‏ماند و فاسد مى‏شود احتياط واجب آن است كه آن را تا آخر زمانى كه خوف دارد اگر بيشتر نگاه دارد فاسد مى‏شود، نگاهدارد و تعريف كند و پس از آن مى‏تواند آن را قيمت كند و براى خودش بردارد و مصرف كند، يا آن كه بفروشد به غير و پول آن را براى صاحبش نگاه دارد و در هر صورت محتاج به اذن حاكم شرع نيست و در صورتى كه خودش مصرف كرد، ضامن است اگر صاحبش پيدا شد. و در هر صورت تعريف تا يك سال ساقط نمى‏شود.

مسأله 18 محل تعريف لقطه مجامع عمومى است از قبيل ميدانها و بازارها و محل جماعات، و كراهت دارد تعريف در مساجد و بهتر آن است كه در نزديك در مسجد كه محل دخول و خروج مردم است تعريف كند.

مسأله 19 در جستجو كردن از صاحب لقطه و تعريف در يك سال كيفيت خاصى نيست، بلكه موكول به عرف است كه گفته شود يك سال تعريف كرد و لازم نيست در يك سال هر روز مشغول باشد، بلكه اگر در اوائل پيدا شدن، چند روزى هر روز و بعد در هر چند روز، روزى يك مرتبه تعريف كند تا آخر سال كفايت مى‏كند.

مسأله 20 در تعريف كردن نيز كيفيت خاصى نيست، پس اگر بگويد كى يك كيسه پول گم كرده يا يك دسته اسكناس يا يك كفش يا يك كتاب مانع‏