نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 361

مسأله 6 مستحب است براى كسى كه مى‏خواهد پيش عروس برود و وارد بر او شود چه در شب عروسى باشد و چه در روز آن، چند امر: اول: دو ركعت نماز كند و بعد از آن دعايى كه رسيده است بخواند. دوم: هر دو طاهر باشند. سوم: شوهر دستش را بر پيشانى زن بگذارد و بگويد: «اللَّهمّ على‏ كتابك تزوجتها و في أمانتك أخذتها و بكلماتك استحللت فرجها فان قضيت في رحمها شيئاً فاجعله ذكراً مسلماً سويا و لا تجعله شرك شيطان».

مسأله 7 مستحب است مراعات چند امر در هر وقت كه مرد با زن نزديكى مى‏كند:

1 گفتن بسم اللَّه الرحمن الرحيم.

2 طلب كند از خدا پسر پرهيزكار با بركت با ذكاوت بى‏عيب.

3 با وضو باشد خصوصاً وقتى كه زن حامله است.

مسأله 8 مكروه است چند امر در وقت نزديكى:

1 آن كه در شب خسوف قمر و روز كسوف شمس.

2 باشد روزى كه باد سياه يا زرد مى‏وزد و وقت زلزله و مواقع ديگر كه در كتب مفصله مذكور است.

مسأله 9 مستحب است كه عجله كنند در اين كه دختر را زود شوهر بدهند و او را حفظ كنند به توسط شوهر.

مسأله 10 جايز است وطى زن و مملوكه از عقب، ولى كراهت شديد دارد و احتياط مستحب آن است كه ترك كند خصوصاً اگر زن راضى نباشد.

مسأله 11 جايز نيست وطى زن قبل از اين كه بالغ بشود، يعنى نه سالش تكميل گردد و فرقى نيست بين اين كه دائم باشد يا صيغه و امّا بقيه كارها از قبيل بوسه زدن و در بر گرفتن و چيزهاى ديگر مانعى ندارد.

مسأله 12 اگر چنانچه قبل از تكميل شدن نه سال با او نزديكى كرد چنانچه افضاء (پارگى) نشود، غير از گناه چيز ديگرى بر او نيست، و امّا اگر افضاء شود به اين كه راه بول و حيض يكى شود حرام مى‏شود زن بر او هميشه و تا ابد،