نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 61

مسأله 7 اگر بچه‏اى در رحم مادر بميرد و بودنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد، بايد به آسانترين راه اگر چه به ريزه ريزه كردن بچه هم شد بيرون آورد، در مرتبه اول شوهر بايد مباشر بيرون آوردن شود، اگر ممكن نشد به وسيله زنى كه استاد باشد و اگر ممكن نشد به وسيله محارم زن، چنانچه ممكن نشد به وسيله نامحرم بايد بچه را بيرون آورد. اگر مادر بميرد و بچه در رحم او زنده باشد، واجب است بچه را بيرون بياورند، به اين طريق: جايى را كه مى‏شود بچه را سالمتر بيرون آورد شكافته و بعد از بيرون آوردن طفل آنجا را بدوزند و اگر براى بيرون آوردن، همه مواضع مساوى باشد احوط بيرون آوردن از طرف چپ است.

مسأله 8 جايز نيست ميت را در جاى غصبى دفن كنند و اقوى جايز نبودن دفن در مساجد است.

مسأله 9 جايز نيست دفن كردن كفّار در قبرستان مسلمانان، و چنانچه دفن كردند بايد او را بيرون بياورند. و هم چنين جايز نيست دفن كردن مسلمان در قبرستان كفار و چنانچه عمداً يا سهواً دفن شد، اقوى جواز بيرون آوردن او است، امّا در صورتى كه نسبت به ميت بى‏احترامى باشد واجب است از آنجا بيرون آورند.

مسأله 10 مستحب است گودى قبر تا چنبره گردن، يا به اندازه قامت انسان متوسط باشد. و نيز مستحب است اگر ميت مرد است قبل از داخل نمودن در قبر، نزديك قبر به نحوى كه سر ميت در پايين قبر و اگر زن است در طرف قبله قبر بگذارند و يك دفعه داخل قبر ننمايند، بلكه در دو سه ارشى قبر به زمين گذاشته و كمى صبر نموده، پس از آن به نحوى كه گفته شد كنار قبر بگذارند و سپس داخل در قبر كنند. و نيز مستحب است كه بندهاى كفن را بعد از گذاشتن در قبر باز كنند، و صورت ميت را روى خاك بگذارند و بالشى از خاك زير سرش قرار دهند و به پشت ميت خشتى يا كلوخى قرار دهند كه بر پشت برنگردد، و مستحب است كسى كه ميت را در قبر مى‏گذارد با طهارت و سر برهنه و پا برهنه‏