نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 76

مسأله 7 نجس كردن حصير مسجد، بنا بر احتياط واجب، حرام و چنانچه نجس شد بنا بر احتياط واجب بايد آن را ازاله كنند، اگر چه به بريدن موضع نجس باشد.

مسأله 8 نوشتن قرآن با مركّب نجس حرام است و اگر نوشته شود، واجب است آن را از بين ببرند و چنانچه با مركّبى نوشته شده باشد كه اثر آن از بين نمى‏رود، مانند مركب چاپ، واجب است آن را تطهير كنند يعنى آن را آب بكشند.

مسأله 9 كسى كه عمداً با لباس نجس يا بدن نجس نماز مى‏خواند نمازش باطل است و واجب است دوباره بخواند، در صورت بودن وقت، و گر نه قضاى آن را بايد به جا آورد.

مسأله 10 اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر وقت نماز گذشته باشد، بايد قضاى آن را به جا آورد.

مسأله 11 اگر نداند بدن يا لباسش نجس است و با آن نماز بخواند و بعد بفهمد كه لباس يا بدنش نجس بوده، نمازش صحيح است و احتياط مستحب آن است كه دوباره بخواند.

مسأله 12 كسى كه غير از لباس نجس، لباس ديگرى ندارد و به واسطه سرما و مانند آن نمى‏تواند لباسش را بيرون آورد، در صورتى كه وقت تنگ باشد و يا احتمال برطرف شدن عذر را ندهد، بايد در همان لباس نجس نماز بخواند و نماز او صحيح است، و اگر مى‏تواند لباس را بيرون آورد بايد برهنه نماز بخواند چه وقت تنگ باشد يا وسعت داشته باشد، لكن احتمال برطرف شدن عذر را ندهد.

مسأله 13 كسى كه دو لباس دارد، اگر بداند كه يكى از آنها نجس است و نداند كدام يك از آنها است، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند، مثلًا اگر بخواهد نماز ظهر و عصر را بخواند بايد با هر كدام از اين دو لباس يك نماز ظهر و يك نماز عصر بخواند، و چنانچه وقت تنگ است احتياط واجب آن‏