آيه 78 : كسى كه به خدا ايمان نياورد دو نماز نخواند - نماز راز دوست نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

نماز راز دوست - نسخه متنی

علی رستمی چافی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بوده اند و چون آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده مى شد به خاك مى افتادند، در حالى كه سجده مى كردند و گريان بودند سپس مى فرمايد: (فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلوة و اتعبوا الشهوات فسوف يلقون غيا) .(465)

(( اما پس از آنان ، فرزندان ناشايسته اى روى كار مى آمدند كه نماز را تباه ردند و از شهوات پيروى نمودند و بزدودى (مجازات ) گمراهى خود را خواهند ديد.

در تفسير منهج الصادقين آمده است كه مراد از اين گروه ( تباه گنندكان نماز و پيرو شهوات ) يهوديان و افراد فاسق و گنهكار از امت محمد صلى الله عليه و آله است (( ابن مسعود )) گفته است : (( غى )) در آيه فوق وادى اى در جهنم است كه آتش آن تيزتر و عذاب آن سخت تر است كه بى نمازان را در آن برند. .(466)

بخوبى از اين گونه روايات استفاده مى شود كه تارك الصلوة جهنمى مى شود چرا كه سرپيچى از دستورات الهى نموده و اين فريضه بسيار مهم دينى را ترك گفته است .

آيه 78 : كسى كه به خدا ايمان نياورد دو نماز نخواند

فلا صدق و لا صلى .(467)

ترجمه

او نه ايمان آورد و نه نماز گزارد.

تفسير آيه  

در مورد اين آيه و آيات بعد از آن درباره كافران نازل شده است ، و درباره اين سخن مى گويد كه دست كافران براى زاد و توشه آخرت خالى است چرا كه آنها منكر قيامت و معاد الهى بوده اند، و خداوند در اين باره مى فرمايد: (( اين انسان منكر معاد و هرگز ايمان نياورد و آيات خدا را تصديق نكرد و براى او نماز نگذارد. )) فلا صدق و لا صلى .(468)

(بايد توجه داشته باشيم كه در بعضى از تفاسير آمده است منظور از اين آيه كه مى فرمايد، او نه ايمان آورد و نه نماز گزارد (( ابوجهل لعنة الله عليه )) مى باشد كه پيامبر صلى الله عليه و آله دشمنى عجيبى داشت و هميشه با آن حضرت مجادله و گفتگو مى كرد لعنت ابدى خداوند بر او باد. )

داستان آيه 78

تارك الصلوة بى دين است

عبيد بن زراره مى گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم گناهان كبيره كدامند؟ فرمود: آنها در نوشتار على عليه السلام هفت چيز است :

1- كفر به خدا

2- كشتن انسان

3- عاق پدر و مادر شدن

4- ربا خوردن

5- خوردن مال يتيم به ستم

6- فرار از جهاد

7-تعرب بعد از هجرت (اعلى شدن پس از مهاجرت )، (اعرابى به كسانى مى گويند كه باديه نشين هستند و از دين و آداب و رسوم آن بى خبرند. و هجرت ، ترك باديه نشينى و آمدن به مركز اسلام و مشرف شدن خدمت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله يا وصى اوست براى متدين شدن به دين خدا و ياد گرفتن احكام و مسائل دينى ، و تعرب بعد از هجرت آن است كه پيش از ياد گرفتن آنچه بايد بفهميم به حالت نخستين از جهالت و نادانى و بى اعتنايى به ديانيت بر گردد.) .(469)

عبيد بن زرراره مى گويد: به امام عرض كردم : اينها بزرگترين گناهان است ؟ فرمود: آرى . گفتم : آيا خوردن در همى از مال يتيم گناهش بزرگتر است يا ترك نماز؟ فرمود: ترك نماز. پرسيدم : چرا شما ترك نماز را جزء گناهان كبيره به حساب نياورديد؟ فرمود: اولين چيزى كه گفتم چه بود؟ عرض كردم : كفر به خدا . امام صادق عليه السلام فرمود: ترك كننده نماز كافر است . .(470)

آيه 79 : ذكر نام خدا و نماز باعث رستگارى

و ذكر اسم ربه فضلى . .(471)

ترجمه

و نام پرودرگارش را به ياد آورد و نماز بر پا دارد.

تفسير آيه  

در تفسير اين آيه شريفه درباره نجات اهل ايمان و عوامل اين نجات اشاره مى كند مى فرمايد: (( و نام پروردگارش را به ياد آورد و به دنبال آن نماز بخواند )) (و ذكر اسم ربه فصلى ) به اين ترتيب عامل فلاح و رستگارى و پيروزى نجات را سه چيز مى شمرد (( تزكيه (كه قرآن قبل از اين آيه

/ 139