داستان آيه 72 - نماز راز دوست نسخه متنی

جمله (( و اذكروا الله )) اشاره به ياد خدا است در برابر آن همه نعمتهاى كه به انسان ارزانى داشته ،و بعضى (( ذكر )) را در اينجا به معنى (( فكر )) تفسير كرده اند،آنچنان كه در حديث آمده است . (429) بعضى نيز آن را به مساله توجه به خدا در بازارها و به هنگام معاملات و عدم انحراف از اصول حق عدالت تفسير كرده اند.

ولى روشن است كه آيه مفهوم گسترده اى دارد كه همه اينها را در بر مى گيرد ،اين نيز مسلم است كه روح (( ذكر )) و 0 فكر )) است ،و ذكر بى فكر لقلقه زبانى بيش نيست ، و آنچه مايه فلاح و رستگارى است همان ذكر آميخته باتفكر در جميع حالات است اصولا ادامه (( ذكر )) سبب مى شود كه ياد خدا در اعماق جان انسان رسوخ كند،و ريشه هاى غفلت و بى خبرى را كه عامل اصلى هر گونه گناه است بسوزاند،و انسان را در مسير فلاح و رستگارى قرار دهد و حقيقت (( لعلكم تفلحون )) حاصل گردد. .(430)

شان نزول آيه

شان نزول اين آيه قبل با همديگر مرتبط مى باشند و مجموعا يك شان نزول براى آنها بيان شده است كه ما آن را در آيه قبل بعنوان داستان آورديم فلذا براى آگاهان از شان نزول اين آيه و آيه قبل به داستان قبل مراجعه شود.

داستان آيه 72

بشارت بر شركت كنندگان نماز جمعه

امام باقر عليه السلام مى فرمايد:فرشتگان مقرب خداوند هر جمعه از آسمان فرود مى آيند و كاغذهايى باز نقره و قلمهايى از طلا همراه دارند مقابل در مسجد بر تختهاى از نور مى نشيند، هر كس ‍ در نماز شركت كند به ترتيب ورود مى نويسند تا آنگاه كه نماز جمعه تمام شود و امام جمعه بيرون آيد ..(431)

و باز درباره شركت در نماز جمعه آمده است كه مردى به نام (( قليب )) خدمت رسول اكرم صلى الله عليه و آله شرفياب شد و عرض كرد: من با زحمات بسيار آماده سفر حج شدم اما موفق به مسافرت نشدم رسول خداصلى الله عليه و آله فرمود:اى قليب !بر تو باد به نماز جمعه كه حج مستمندان است . .(432)

در احوالات حضرت آية الله اراكى آمده است : كه در خطبه هاى نماز جمعه خود باسوز وگدار خاصى خطاب به مردم مى گفت : (( اى مردم ! گناه نكنيد ،معصيت خدا نكنيد )) و در هنگام اداى اين كلمات بود كه سيل اشك از چشمان پاكش سرازير مى شد و در همه دلها توفانى ايجاد مى كرد. .(433)

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: آنگاه كه در شب معراج مرا به آسمان برند هفتاد هزار شهر همچون شهرهاى شما را ديدم كه فرشتگان بالهاى خود را گسترده بودند و خداى را تسبيح مى كردند و مى گفتند: (( اللهم اغفر للذين يحضرون صلوة الجمعة )) پروردگارا! بيامرز آنانى را كه در نماز جمعه حاضر مى شوند ..(434)

آيه 73 : نماز كار خانه انسان سازى

الا المصلين .(435)

ترجمه

مگر نمازگزاران

تفسير آيه  

در سوره مباركه معارج بعد از ذكر گوشه اى از عذابهاى قيامت به ذكر اوصاف افراد بى ايمان و در مقابل آنها مومنان راستين مى پردازد، تا معلوم شود چرا گروهى اهل عذابند و گروهى اهل نجات . اما در اين آيه بسيار كوتاه اما پر محتوى به مومنان راستين بشارت مى دهد،كه پس از ذكر اوصاف انسانهاى شايسته به صورت يك استثناء ضمن بيان صفتى از اوصاف برجسته آنها پرداخته و مى فرمايد: (( مگر نمازگزران )) (الا المصلين ) .(436)

منظور نمازگزارانى است كه بطور مرتب و دائمى نمازشان را مى خوانند و به روز جزا ايمان دارند و در هر حال هميشه مراقب و مواظب اعمال خويش هستند خداوند به آنها بشارت بهشت داده است ،و آنه هميشه در آنجا جاويدانند.