روزى حدود ظهر نزد شهيد بزرگوار آقاى رجائى بودم ، صداى اذان شنيده شد، در حالى كه ايشان از جايشان حركت كرده ، مى خواستند خود را براى اقامه نماز آماده كنند، يكى از خدمتگزاران وارد اتاق شد و گفت :غذا آماده است ، سرد مى شود، اگر اجازه مى فرماييد بياورم . شهيد رجائى فرمودند: خير، بعد از نماز.وقتى كه خدمتگزار از اتاق خارج شد، ايشان به چهره اى متبسم و دلى آرام خطاب به من فرمودند: عهد كرده ام هيچ وقت قبل از نماز ناهار نخوردم ، اگر زمانى ناهار را قبل از نماز، بخورم ، يك روز روزه مى گيرم ..(60)
آيه 9 : مراقبت در نمازها مخصوصا نماز ظهر
حافظوا على الصلوات و الصلوة الوسطى و قوموا لله قانتن .(61)
ترجمه
در انجام همه نماز و نماز ميانى (ظهر) كوشش و مواظبت كنيد، در حال عبادت و خضوع كنان براى خدا به پا خيزيد.
تفسير آيه
آيه فوق درباره مراقبت و محافظت در نماز سخن مى گويد.(( نماز )) وسيله اى است كه انسان را با آفريدگار جهان مربوط مى سازد و در صورتيكه با شرائط صحيح انجام گيرد، دل را لبريز از عشق و محبت خدا مى كند، و در پوتو آن انسان ميتواند خود را از گناهان و آلودگيها و نافرمانى پروردگار حفظ مى كند، و در پرتو اين آيه تاكيد ميكند كه مسلمانان در بپا داشتن اين فريضه بزرگ ، كوشا باشند، و آن را با خشوع و خضوع و توجه كامل ، بجا آورند مخصوصا روى (( نماز وسطى )) تكيه كرده و به محافظت آن دستور خاص ميدهد.(( صلوة وسطى )) كدام نماز است ؟گرچه درباره (( صلوة وسطى )) (نماز ميانه ) مفسران احتمالات مختلفى داده اند. ولى قرائنى كه در دست است ثابت مى كند كه منظور همان نماز ظهر است ، زيرا علاوه بر اينكه نماز ظهر، در وسط و ميان روز انجام مى گردد شان نزول آيه نيز گواهى مى دهد كه تاكيد روى نماز ظهر، به خاطر كوتاهى مردم در اثر گرمى هوا بوده است . از اين گذشته در روايات متعددى تصريح گرديده كه نماز وسطى نماز ظهر است .و دنباله آيه مى فرمايد: قوموا قانتين ( در حال عبادت و خضوع كنان براى خدا خيزند) و ايجاد (( قنوت )) دو معنى دارد:1 - پيروى و اطاعت كردن2 - خضوع و خشوعو گاهى هم ممكن است به هر دو معنى باشد چنانچه امام صادق عليه السلام اين جمله را به هر دو معنى تفسير كرده است و در حديثى مى فرمايد قوموا لله قانتين يعنى نماز را با خضوع و توجه به پروردگار بجا آورد و در حديث ديگر مى فرمايد يعنى (( مطيعين )) يعنى از روى اطاعت بپا خيزند .(62)
داستان آيه 9
فقط مراقبت از نماز ظهر چرا؟
پيامبر صلى الله عليه و آله در گرماى طاقت فرسا نيمروز، نماز ظهر را با جماعت بر پا مى كرد و شدت گرمى هوا را بهانه اى براى گسستگى صفوف مسلمانان قرار داده بودند و در نماز جماعت شركت نمى كردند. اين عمل موجب آن شد تا عده اى نيز از حضور در نماز جماعت كوتاهى ورزند و كار به آنجا رسيد كه جماعت مسلمين تقليل يافت .پيامبرصلى الله عليه و آله از اينكار بسيار ناراحت شد و آنها را تهديد كرد كه : (اگر به عمل زشت خود ادامه دهيد، كيفر خواهيد شد.) در اين هنگام آيات 238 و 239 بقره نازل شد.(محافظت و كوشش كنيد در بر پايى نمازها، به خصوص نماز ميانى (ظهر) و خاضعانه بپاخيزيد براى خداوند...) .(63)
آيه 10 : نماز و پاداش اخروى نزد پرودگار
ان الذين امنوا و عملو الصالحات و اقاموا الصلوة و اتوا الزكوة اجر هم عند ربهم و لا خوف عليهم و لا يحزنون .(64)
ترجمه
آنان كه اهل ايمان و عمل شايسته هستند و نماز را برپا داشته و زكات مى پردازند، نزد خداوند
لطفا منتظر باشید ...
