حكومت سِمِنجان
عباس بن جعفر خُزاعى كه از قبيله بزرگ خُزاعه بود, از 173 تا 175 ـ به مدت سه سال ـ از سوى هارون الرّشيد, حاكم خراسان شد. او هم در حيطه قدرت و اختيار خويش, شاعر هم قبيله و هم نژاد و هم كيش خود, دعبل خزاعى را به ولايت و حكومت شهر (سِمِنجان)(1) منصوب كرد.(1)مورخان در نقل اين مطلب, به همين مختصر اكتفا كرده اند و در باره علل, مدّت و تاريخ آغاز و انجام ولايت دعبل در شهر سمنجان و كيفيت و جزئيات آن, چيزى نگفته اند. از تأمّل در اين مطلب كوتاه تاريخى, در مى يابيم كه ولايت دارى دعبل در آن شهر, در بين 173 تا 175هـ.ق. ـ مدت حكومت عباس بن جعفر خزاعى بر خراسان ـ بوده است. دعبل قبل از 175هـ.ق. به بغداد مهاجرت كرده و بيش از 25 يا 26 سال نداشته است.