لطفا منتظر باشید ...
تشطير تائيه
شايسته است يادى بكنيم از تشطير بلند و زيباى تائيه دعبل توسط شاعر, منتقد و اديب بزرگ معاصر عرب استاد (صلاح الصّاوى).(تشطير) عبارت است از تبديل يك شعر به دو برابر آن با افزودن مصراع هاى متناوبِ فرد و زوج. در واقع نوعى تضمين است كه به احتمال قوى فقط در شعر عرب معمول است.صلاح صاوى در سال 1368 شمسى در تهران اين تشطير را نوشته است. در اين جا مطلع آن را مى آوريم و دو مصرعى را كه اين شاعر به يك بيت از تائيه افزوده است, داخل گيومه قرار مى دهيم:
مَـدارِسُ آيا§تٍ خَـلَـتْ مِـنْ تَـلا§وَةٍ
(فَما§ عا§دَ اِü لِلطَّوا§غِي رُبُوبُها§)
وَمَنْزِلُ وَحْيٍ مُقْفِرُ الْعَرَصا§تِ(1)
(وَعا§دَتْ لَـمِيـسُ لِـلا§تِـها§ وَمَـنا§ةِ)
وَمَنْزِلُ وَحْيٍ مُقْفِرُ الْعَرَصا§تِ(1)
وَمَنْزِلُ وَحْيٍ مُقْفِرُ الْعَرَصا§تِ(1)
