لطفا منتظر باشید ...
اهل بيت پيامبر و عزادارى سيدالشهداء
ما عزادار حسينيم
امام صادق عليه السلام در حديثى فرمود: اى زرارة، آسمان چهل صبح بر حسين خون گريست، زمين چهل بامداد با سياهى بر حسين گريست، خورشيد چهل بامداد با كسوف و قرمزى گريست، كوهها پاره پاره شد، درياها منفجر شد و ملائكه چهل صبح بر حسين گريستند.هيچ زنى از ما (اهل البيت) خضاب نكرد، آرايش نكرد و زينت ننمود مگر وقتى كه سر عبيدالله ابن زياد را آوردند (در زمان امام سجاد، عبيدالله توسط سپاه مختار كشته شد، و سر او را نزد حضرت سجاد فرستادند)هيچ زنى از ما (اهل البيت) خضاب نكرد، آرايش نكرد و زينت ننمود مگر وقتى كه سر عبيدالله ابن زياد را آوردند (در زمان امام سجاد، عبيدالله توسط سپاه مختار كشته شد و سر او را نزد حضرت سجاد فرستادند)و ما زلنا فى دمعة بعده، ما همواره بعد از حسين گريان اوئيم، جد من (امام سجاد) هر گاه حسين را ياد مىكرد چنان مىگريست كه محاسن حضرت از اشك پر مىشد، هر كه مىديد نيز دلش مىسوخت و گريان مىشد. الحديث
اى ز داغ تو روان خون دل از ديده حور
ديده ها گو همه دريا شو و دريا همه خون
جان فداى تو كه از حالت جانبازى تو
قدسيان سر به گريبان به حجاب ملكوت
غرق درياى تحير ز لب خشك تو نوح
مرتضى با دل افروخته لا حول كنان
مصطفى با جگر سوخته حيران وحسور
بى تو عالم همه ماتمكده تا نفخه صور
كه پس از قتل تو منسوخ شدآئين سرور
در طف ما ريه از ياد بشد شور نشور
حوريان دست به گيسوى پريشان زقصور
دست حسرت به دل از صبر توايوب صبور
مصطفى با جگر سوخته حيران وحسور
مصطفى با جگر سوخته حيران وحسور
